Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 38

ดิมิทรีประทับนั่งอยู่ ณ หัวโต๊ะไม้ตัวยาวที่ผ่านกาลเวลามานานในเต็นท์บัญชาการ พื้นผิวของมันสลักเสลาไปด้วยริ้วรอยจางๆ จากการวางแผนรบนับครั้งไม่ถ้วน แสงจากตะเกียงน้ำมันหลายดวงทอดเงาวูบไหวไปทั่วผนังผ้าใบ แสงที่ริบหรี่นั้นสะท้อนถึงความไม่แน่นอนซึ่งปกคลุมอยู่เหนือเหล่าแม่ทัพนายกองที่มาชุมนุมกัน

นายทหารแต่...