Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 320

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป และดวงอาทิตย์ยามเช้าก็ทอแสงสีทองอร่ามเหนือปราสาท ทอดเงายาวพาดผ่านลานกว้าง อลาริคขยับตัวบนเตียง เขาไม่ได้ตื่นเพราะแสงอันนุ่มนวล แต่เป็นเพราะเสียงจอแจจากด้านนอก—เสียงเกือกม้ากระทบพื้นหิน เสียงข้ารับใช้ที่วิ่งวุ่นผ่านโถงทางเดิน และเสียงพึมพำแว่วมาจากแดนไกลของเหล่าขุนนางที่เดินทางมาถึ...