Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 291

อากาศมันอึดอัด เหนียวเหนอะ ร้อนระอุ

นิ้วมือของอีวานจิกขยุ้มผ้าปูที่นอนอย่างอ่อนแรงขณะพยายามหอบหายใจ ทุกลมหายใจเข้าช่างหนักอึ้งด้วยน้ำหนักตัวของเคลันที่ยังคงฝังลึกอยู่ระหว่างต้นขาของเขา กล้ามเนื้อปวดระบม ข้อเท้ายังคงพาดอยู่บนบ่ากว้างของเคลัน

“ออก. ไป” อีวานตวาดเสียงหอบพร่ากึ่งไม่เป็นคำ แต่ยังคงพยายาม...