Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 272

ท้องฟ้าเหนือเมืองน็อคทิสลุกไหม้เป็นสีม่วงย่ำค่ำ หมู่เมฆเป็นริ้วสีถ่านไฟคุขณะที่รถม้าเคลื่อนมาจอดสนิทหน้าประตูหินสีดำ โคมไฟสว่างวาบขึ้นทีละดวงตลอดลานกว้าง ฉายให้เห็นเงาทะมึนของปราสาทสูงตระหง่านโดดเด่นขึ้นมา—คมคาย สง่างาม และราวกับกำลังเฝ้ามอง

เคลันก้าวลงไปเป็นคนแรก

เขาบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้านจนหลัง...