Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 254

เจเดนนั่งตัวเกร็งอยู่บนขอบโต๊ะยาว ปลายเท้าห้อยไม่ถึงพื้น

มือข้างหนึ่งทาบราบบนหน้าท้อง เสื้อเชิ้ตบางๆ ที่เขาสวมอยู่ไม่อาจซ่อนเร้นลักษณะที่นิ้วมือของเขากางออก ปกป้องอย่างไม่รู้ตัว เหนือที่ซึ่งมีสิ่งใหม่ดำรงอยู่

มดลูกของเขา

สิ่งที่ฝังเข้าไป

หนึ่งสัปดาห์แล้ว และเขายังคงรู้สึกถึงมัน—ความรู้สึกหนักอึ้...