Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 23

ดิมิทรีนั่งอยู่ในกระโจม แสงสลัวจากตะเกียงทอดเงาลงบนผนัง ในมือของเขาคือถ้วยโลหิต นิ้วเรียวควงของเหลวสีเลือดในถ้วยอย่างเกียจคร้านขณะที่จิตใจล่องลอยไปไกล เขามองลึกลงไปในเครื่องดื่มนั้น นัยน์ตาสีฟ้าคมกริบฉายแววครุ่นคิด

ผ้าคลุมปากกระโจมขยับ และอีวานก็ก้าวเข้ามา โค้งคำนับอย่างนอบน้อม "ใต้ฝ่าบาท ทรงเรียกห...