Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 229

รถม้าโคลงเคลงเบาๆ ไปบนพื้นหินที่ไม่สม่ำเสมอ เสียงล้อดังเอี๊ยดอ๊าดขณะที่เกล็ดน้ำค้างแข็งโปรยปรายลงบนเส้นทางแคบๆ

ด้านใน เคลันนั่งกอดอก สายตาจับจ้องไปยังที่ว่างอย่างไร้จุดหมาย

ไอแวนเอนตัวออกไปนอกหน้าต่าง

ไม่ได้ทำอย่างโจ่งแจ้ง—แค่เพียงพอให้แสงจันทร์จับสันจมูกโด่งและประกายในดวงตาที่หรี่ลง

“ข้านึกว่าที่นี...