Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 219

ทะเลสาบเบื้องหลังนั้นสงบสงัด ไร้ผู้คนสัญจร มีเพียงเสียงกระซิบแผ่วเบาของพงอ้อต้องลม และแสงตะวันที่ทอดเป็นทางยาวสีส้มพาดผ่านผืนน้ำ

เจเดนยืนกอดอกอยู่ใต้ต้นวิลโลว์รูปทรงบิดเบี้ยว เปลือกไม้ด้านหลังหยาบกร้านจนรู้สึกได้ผ่านเนื้อผ้าแจ็กเก็ต ลมหายใจของเขากลายเป็นไอขาวเป็นห้วงสั้นๆ เขาไม่ได้สวมถุงมือมา ไม่ได...