Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 152

เจ็ดวันต่อมา

รุ่งอรุณของวันประชุมสภาร่วมครั้งแรกเริ่มต้นด้วยความเย็นและม่านฟ้าสีเทา แสงสว่างทาบทอลงเหนือน็อกติส โดมิเนีย ดุจลมหายใจที่ยังมิได้ผ่อนออกมา

ภายในห้องพัก โรนันช่วยดิมิทรีติดกระดุมเม็ดสุดท้ายของฉลองพระองค์สำหรับพิธีการ เนื้อผ้าสีดำเหลือบเงินนั้นพอดีกับเรือนกายของเขาราวกับเป็นผิวหนังชั้นท...