Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 145

ความหนาวเย็นในดินแดนกลางนั้นแตกต่างออกไป—มันว่างเปล่าและจงใจ ราวกับโลกทั้งใบกำลังกลั้นหายใจ

ดิมิทรีออกจากราชสำนักของมนุษย์เมื่อรุ่งสาง วาจาของเขายังคงก้องกังวานอยู่เบื้องหลังราวกับคมดาบที่ถูกทิ้งไว้กลางห้องโถง พวกเขามีเวลาหนึ่งชั่วโมง ไม่มีโอกาสครั้งที่สอง การเดินทางสู่ชายแดนเงียบสงัด—เว้นแต่เพียงเส...