Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 139

ฐานที่มั่นของมนุษย์ดูขัดเกลาตามมาตรฐานโลกของพวกเขา มันมีสมมาตรเป็นเหลี่ยมมุมอันเป็นผลมาจากการบูรณะหลังสงคราม ผนังสะอาดสะอ้านและกระเบื้องที่ขาวจนเกินไป โถงทางเดินเงียบสงัด แต่ไม่หยุดนิ่ง ความเงียบ ณ ที่แห่งนี้เคลื่อนไหวอย่างมีจุดประสงค์ บทสนทนาแผ่วลงเมื่อดิมิทรีเดินผ่าน ผู้คนไม่ได้หยุดทำสิ่งที่กำลังท...