Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 115

ห้องเด็กอ่อนสลัวราง ถูกสะกดให้เงียบสงบด้วยมนตราและแสงสนธยา

มาเวน่านั่งบนเก้าอี้นวมใกล้เตาผิง หลังตั้งตรงแม้จะผ่านวันอันยาวนานมาแล้ว อลาริคดูดนมในอ้อมแขนของนางอย่างเงียบเชียบ มือเล็กๆ ของเขากำข้อมือนางไว้ ดวงตาค่อยๆ เปิดและปิดลงอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่ง โรนันยืนอยู่ใกล้ๆ กอดอกเฝ้ามอง

“เขาดูดนมเก่ง” มา...