Read with BonusRead with Bonus

41

เวลาช่างเดินไปอย่างเชื่องช้าทรมานใจ

ฉันนั่งอยู่ตรงนั้น ไม่ขยับเขยื้อน ในคาบเรียนสุดท้าย จ้องมองกระดานอย่างเหม่อลอยขณะที่เสียงของครูกลายเป็นเพียงเสียงรบกวนพื้นหลัง ความคิดของฉันไม่ได้อยู่ในห้องเรียนนั้น มันล่องลอยไปที่อื่น—พันกันยุ่งเหยิงในใยแห่งความคิดที่ทั้งหมดนำกลับไปสู่คนๆ เดียว

เอ็มม่า

ตอน...