Read with BonusRead with Bonus

16

สิบนาทีแล้วที่เคททิ้งฉันไว้ในสวนสาธารณะ แต่ฉันก็ยังนั่งติดแหง็กอยู่บนชิงช้า

แสงสีส้มจางๆ ของอาทิตย์อัสดงทอดเงายาวพาดผ่านผืนหญ้า แต่ฉันก็นั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อน จ้องมองพื้นที่ว่างเปล่าตรงหน้าอย่างเหม่อลอย

ในหัวบอกให้ฉันลุกไปได้แล้วว่ามันเริ่มจะมืดค่ำ แต่ร่างกายของฉัน... มันกลับหนักอึ้ง ไม่ยอมขย...