Read with BonusRead with Bonus

12

ทันทีที่ฉันเห็นหน้าเธอ—เคท—ความปวดหนึบที่หลังก็พลันหายไปราวกับเสกได้

ฉันรีบลุกขึ้นยืน พยายามปัดเป่าความเจ็บปวดนั้นทิ้งไป ทั้งที่กายและที่ใจ แล้วยืดตัวตรงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ บังคับตัวเองให้ใจเย็นเข้าไว้

“เคท หวัดดี ขอโทษนะ ฉันไม่ทันได้มอง” ฉันพูด เสียงแทบไม่มั่นคง แต่ก็ยังฝืนยิ้มอย่างสุภาพออก...