Read with BonusRead with Bonus

HOOFDSTUK DRIEËNTWINTIG

Sin greep mijn schouder en draaide me om alsof ik niets woog, waardoor ik in zijn obsidiaan ogen moest kijken terwijl hij een lange zucht liet ontsnappen. Ik gromde naar de triomfantelijke uitdrukking op zijn gezicht, alsof ik een nietige meid was die verpletterd werd onder het gewicht van zijn lich...