Hoofdstuk 4 — Overeenkomst
Zara's POV
"Wat was dat nou weer?" vroeg ik toen we de gang in liepen, op weg naar de kantoren.
Levi leek nog meer teruggetrokken en melancholisch na het gesprek met zijn vader.
"Het is niets," zei hij.
"Lieg niet tegen me, Levi," gromde ik. "Ik ken je vader net zo goed als jij. Waar hadden jullie ruzie over?"
"Verdomme, Zara!" Zijn handen balden zich tot vuisten terwijl hij uitviel. "Laat het met rust. Ik kan het zelf wel aan."
Ik wilde iets zeggen, maar het geluid van lachen barstte los uit het kantoor van mijn vader, waardoor ik werd onderbroken.
"Het lijkt erop dat iemand bij hem is," merkte Kaya op, waardoor een rilling over mijn rug liep.
"Is het iemand die we kennen?" vroeg ik.
Kaya snoof en haar ogen vernauwden zich.
"Ik ben niet zeker," zei ze. "Maar er hangt een vertrouwde geur in de lucht, en die komt uit het kantoor van je vader."
De deur van mijn vaders kantoor kraakte op zijn scharnieren minder dan een seconde later, en toen hij openging, zag ik de enorme wolf die ik mijn vader noem. Hij grijnsde en leek tevreden over iets.
"Verdomme," mind-linkte Levi. "Je vader lijkt ergens blij mee te zijn."
Ik neem aan dat het proces van het tekenen van het verdrag volgens plan is verlopen.
"Ah, daar ben je, Zara," zei mijn vader. "We verwachtten je."
"Wij?" Verrast keek ik terug naar Levi.
Ik heb mijn vader nog nooit zo gelukkig gezien. Voor een Alpha met een kort lontje gedroeg hij zich een beetje vreemd. Dit was niet hoe hij normaal deed.
Ik draaide me snel weer om naar mijn vader, hopend een aanwijzing op te pikken over wat er aan de hand was, maar alles wat ik zag waren zijn prachtige, vreugdevolle grijze ogen.
"We zouden waarschijnlijk naar binnen moeten gaan om te zien waar alle opwinding over gaat," mind-linkte Levi me, weer klinkend als zichzelf.
"Levi's stemmingswisselingen gaan me een whiplash bezorgen," merkte Kaya op.
"Ik denk het ook," antwoordde ik Levi, terwijl mijn hart begon te racen.
"Kom, kom; we kunnen onze gast niet laten wachten," zei mijn vader, zijn arm uitstrekkend en ons naar binnen wuivend.
Toen we mijn vader naar zijn kantoor volgden, deelden Levi en ik dezelfde uitdrukking van verwarring op ons gezicht. Zijn enorme rug was naar ons gekeerd, waardoor ons zicht werd belemmerd.
Mijn ogen gleden over de 2 meter lange Alpha; zijn grijze haar was netjes gekamd, en voor eens leek hij volledig uitgerust.
Was dit wat het snelle uitstapje hem had gedaan?
Ik bevroor op mijn plek toen ik de vage geur van grasland rook, waardoor mijn hart een slag oversloeg.
"Nee! Dat kan niet!" siste ik inwendig. "Hij zou het niet wagen hier te komen!"
"Wat de f*ck, Zara!" Levi botste tegen me aan en gromde achter me.
"Sorry," mompelde ik, met wijd opengesperde ogen.
"Wat is er aan de hand met-" Levi's stem haperde toen mijn vader zich van ons afwendde en naar zijn tafel liep, mijn ergste angsten bevestigend: Noah f*cking Flinch!
"Is dat?" mind-linkte Levi, en ik knikte.
"Wat brengt hem hier?" mind-linkte hij.
"Kom, kom, ga zitten, Zara," riep mijn vader me. "We hebben veel te bespreken."
Ik knikte en liep stijf naar de enige stoel die nog vrij was voor het bureau van mijn vader.
"Beta, je bent welkom om te zitten," gebaarde mijn vader naar de geliefdenbank bij de muur.
Levi wierp een zijdelingse blik op Noah en schudde zijn hoofd.
"Dank je, Alpha," grijnsde Levi stijf en zei. "Maar ik blijf liever aan de zijde van Luna."
De ogen van mijn vader gleden over ons tweeën, uitdrukking van verwarring met gefronste wenkbrauwen.
"Goed dan," zei mijn vader. "Doe wat je wilt."
"Zara," zei hij vervolgens. "Ik begrijp dat je bekend bent met Alpha Noah."
Ik slikte krachtig de brok die in mijn keel was verschenen, en ik knikte langzaam.
"Geweldig," zei mijn vader, achterover in zijn stoel zittend met een glimlach op zijn lippen. "Alpha Noah heeft me ook verteld dat jij zijn voorbestemde partner bent."
"Wat heeft je vader het over?" gromde Levi via de mind-link. "Is hij je partner? Waarom heb je me dat niet verteld? Houd je geheimen voor me?"
"Speel nu niet de beschermende beta," blafte Kaya terug naar hem, waardoor Levi stil werd. "Je bezorgt me een verdomde hoofdpijn!"
Ik knikte in antwoord op de meeste vragen, zwijgend.
Ik wilde de glimlach van Alpha Noah's gezicht rukken toen die op de hoeken van zijn lippen verscheen.
"Uitstekend," ging mijn vader verder. "Alpha Noah heeft om je hand gevraagd."
Alle haren op mijn lichaam rezen overeind. De klootzak gebruikte mijn vader om mij te benaderen.
"Is dat zo?" vond ik eindelijk mijn stem.
Zowel mijn vader als Alpha Noah knikten.
"Interessant," zei ik terwijl ik opstond. "Is je verteld door Alpha Noah dat hij me meer dan een jaar geleden heeft afgewezen?"
De glimlach van mijn vader wankelde terwijl het gezicht van Alpha Noah asgrauw werd.
Geloofde Alpha Noah echt dat ik zonder slag of stoot een bevel van mijn vader zou opvolgen?
"Wat heeft hij gedaan?" brulde Levi achter me.
"Er is meer," zei ik. "Hij heeft me afgewezen ten gunste van een partner die hij zelf heeft gekozen."
"Is dat waar?" vroeg mijn vader; zijn gezicht verhardde en zijn ogen werden zwart—Marcus, zijn wolf, vocht duidelijk voor controle.
"Dat klopt," gaf Alpha Noah toe. "Maar ik kan het uitleggen. Mijn gekozen partner gaf me een liefdesdrankje in de hoop dat ik verliefd op haar zou worden en haar tot mijn Luna zou maken. Pas toen ik Zara afwees en haar pijn voelde, brak de betovering en kwam ik weer bij zinnen."
"Leugenaar!" gromde Kaya, nam de controle over en stak haar klauwen uit. Ze wilde Noah's gezicht opnieuw rangschikken.
"Kalmeer je wolf, Zara," beval mijn vader.
Levi's armen slingerden om mijn middel en hij trok me terug naar het achterste gedeelte van het kantoor. Kaya was woedend en bleef tegen zijn greep vechten.
"Waarom heb je me niets verteld?" vroeg Levi uiteindelijk toen ik weer controle had. Zijn ogen toonden medelijden, precies de reden waarom ik niet wilde dat hij het zou weten.
Ik haalde diep adem. Nu het geheim al bekend was, zou liegen erover niets verbeteren.
"Er was niet veel te vertellen," zei ik. "Hij kuste zijn gekozen partner en wees me af binnen twee minuten."
"Verdomme, het spijt me," zei Levi, terwijl hij me in een berenknuffel trok.
"Dat hoeft niet," zei ik terwijl ik langzaam terugtrok. "Het is beter zo."
Ik zuchtte.
Binnen een dag zou het nieuws van mijn afwijzing zich door de roedel verspreiden en iedereen zou medelijden met me hebben.
Mijn blik ging naar mijn vader; hij en Alpha Noah waren in een verhitte discussie. Plotseling verscheen er een glimlach op mijn vaders gezicht terwijl hij knikte.
"Oh nee!" gromde Kaya. "Wat heeft Alpha Noah gezegd?"
"We moeten het uitvinden!" siste ik. "Voordat-"
"Ben je nog in controle?" vroeg Levi, terwijl hij mijn verharde gezicht zag.
Ik knikte.
"Kaya is gewoon boos," legde ik uit. "Ze mag Noah niet echt."
Met een knik van Levi liepen we samen terug naar het bureau van mijn vader.
"Zara," zei mijn vader zachtjes. "Na het bespreken van de situatie met Alpha Noah, heb ik een beslissing genomen."
"Beslissing?" hapte ik, mijn hartslag versnelde. "Wat voor beslissing?"
"Nou," zei Alpha Noah. "Ik ben bereid ons een nieuwe kans te geven, aangezien je nog geen tweede kans partner hebt gevonden."
Was hij nu serieus? En mijn vader stemde hiermee in?
Ik keek naar mijn vader; hij leek tevreden met de regeling.
"Bereid?" ik straalde van walging. "Ik ben niet geïnteresseerd."
"Zara," mijn vader keek me dreigend aan. "Je zult de leiding over de roedel niet kunnen nemen als je niet gepaard bent."
Ik sloeg mijn armen om mijn middel. Ik ben bekend met de roedelregels. Zonder een Alpha kan een wolvin geen roedel leiden; echter, een Alpha kan een roedel leiden zonder een Luna.
Ik rolde met mijn ogen. De politiek van onze roedel is zo ongelooflijk complex en oneerlijk.
"Wie zegt dat ik geen partner heb?" vroeg ik.
Dat verbaasde de drie wolven, die nu verward naar elkaar staarden.
"Levi en ik hebben afgesproken gekozen partners te zijn," vervolgde ik. "Het is beter zo. Levi kent alle regels en voorschriften goed en is geliefd bij iedereen. Hij zal een geweldige en rechtvaardige Alpha zijn."
De drie wolven keken me sceptisch aan.
"Wat ben je aan het doen, Zara?" mind-linkte Levi me toen hij eindelijk besefte wat ik net had gezegd. "Dat hebben we nooit afgesproken. Je weet dat ik niet..."
"Ga er gewoon in mee," mind-linkte ik terug.
"Nee!" gromde hij via de mind-link. "Ik kan je vader niet voorliegen. Dit is niet juist!"
"We liegen niet," mind-linkte ik. "We winnen gewoon wat tijd."
"Beta Levi, is dit waar?" vroeg mijn vader.
Mijn hart bonkte in mijn ribbenkast terwijl Levi eruitzag als een hert dat in de koplampen gevangen was. Ik kruiste mijn vingers en hoopte dat Levi erin mee zou gaan.
"Kom op, Levi," mind-linkte ik hem. "Ik kan niet paren met deze sluwe wezel. Kijk naar hem. Er klopt iets niet in deze situatie. Hij kan niet de leider van de roedel worden. Hij zal alles vernietigen wat onze vaders hebben opgebouwd."
Levi keek naar me, toen terug naar mijn vader.
Hij sloot zijn ogen en slikte krachtig.
"Ja, Alpha," antwoordde hij terwijl hij langzaam zijn ogen opende. "We hebben zo'n afspraak gemaakt."
Ik onderbrak Noah toen hij iets wilde zeggen.
"Zijn we klaar?" vroeg ik, terwijl ik opstond. "Kunnen we nu gaan?"
Mijn vader knikte maar schraapte zijn keel toen Levi en ik de deur bereikten. We keken allebei terug naar mijn vader, wachtend op zijn laatste opmerking.
"Oh nee!" jammerde Kaya. "Ik ken die blik!"
"Het betekent problemen..."
"Zara. Beta Levi," mijn vader werd serieus. "Houd er rekening mee dat jullie paringsceremonie plaatsvindt bij de volgende volle maan."
Mijn hart zonk—dat was dit weekend.