10 jaar
Thane
Tien jaar. Niet maanden zoals de anderen. JAREN. Tien verdomde jaren werd ze vastgehouden door walgelijke monsters. Tien jaar zat ze opgesloten in een kooi terwijl shifters haar misbruikten. “Beschermen. Dood ze allemaal,” gromt Ronan luid in mijn gedachten, duwend tegen de barrière, proberend een transformatie te forceren. Ik haat het om deze kamer te verlaten, maar als ik hem niet onder controle krijg, gaat hij een transformatie afdwingen voor haar en dat kan haar terugzetten op de kleine vooruitgang die we net hebben gemaakt.
“We zullen wraak nemen voor haar, voor hen allemaal, we zijn dichtbij Ronan.” Ayla, de naam alleen al is mooi, maar het valt in het niet bij haar ware schoonheid. Haar schoon zien was een absolute schok voor mijn systeem. Ze is verbluffend als ze niet overal geslagen en bloedend is. Haar prachtige teal ogen zijn in mijn gedachten gegrift. De drang om mijn vingers door haar spierwitte haar te laten glijden was onmiddellijk. Waar komen deze gevoelens vandaan? Ja, ze is aantrekkelijk, wat een understatement is, maar de intensiteit van mijn aantrekkingskracht tot haar is verontrustend. Ze is niet mijn maatje, en op 28-jarige leeftijd heb ik nog tijd om mijn maatje te vinden in plaats van een gekozen maatje te nemen. Ik wil een echte mateband zoals mijn ouders. De liefde en het respect voor elkaar dat je consumeert en als ze toevallig een omega is, des te beter.
Ik ben vol woede als ik terugga naar het packhuis. Hoe kan iemand zo lang overleven onder die omstandigheden. De hoeveelheid kracht die Ayla heeft om nog steeds te ademen is onbegrijpelijk en ik betwijfel of ze het zelf beseft. Ik loop de voordeur op wanneer ik recht tegen Della aanloop. Ik ben te boos om nu met haar te beginnen, maar ik doe mijn best om beleefd te zijn en bied haar een korte glimlach en een korte groet aan, hopend om dit snel af te handelen. Het is niet dat ik Della niet leuk vind. We zijn op dates geweest en ze is makkelijk om plezier mee te hebben, je zou ons vrienden met voordelen kunnen noemen, maar ze weet dat ik geen relatie zal vormen en blijft toch pushen. Ik zou haar volledig moeten afsnijden, maar ik heb behoeften, ze is aantrekkelijk en ze verleidt me nog steeds elke kans die ze krijgt, wetende dat ik op mijn maatje wacht. Het zou niet eerlijk zijn voor ons beiden om een relatie te beginnen en die te moeten beëindigen met onze emoties betrokken als één van ons of beiden onze echte maatjes vinden. Ik voel dat we tijd hebben om te wachten, zij niet.
“Hé Thane, waar ben je geweest? Ik ging naar je kantoor, en je was er niet. Ik wilde zien of je zin had in een lunchdate? Ik heb je gebeld en bericht gestuurd, maar je reageerde niet.”
“Oh, sorry. Ik heb mijn telefoon nog niet gecontroleerd. Ik was bij de kliniek met Eric om bij te praten over de status van de wolvin die we hebben gered.”
“Je moest daarvoor naar beneden gaan? Waarom heb je hem niet gewoon gevraagd hoe het met haar ging?”
“Nou, ik wilde gaan, en ik ben blij dat ik dat deed. Ik kon haar wakker krijgen en we hebben haar naam geleerd. Ik heb ook geleerd dat ze tien jaar geleden is ontvoerd. De arme kleine omega wist niet eens hoe oud ze was. Het was hartverscheurend om te horen. Nou ja, ik denk om te lezen. Ze is stom.”
“Ze is een omega? Dat wist ik niet.”
“Ze is het, maar dat is niet echt het deel van ons gesprek waarvan ik dacht dat je geschokt zou zijn.”
“Ja, ja, je hebt gelijk. Natuurlijk heb je gelijk. Ik ben gewoon geschokt. Tien jaar is een lange tijd en niet spreken is gewoon gek.”
“Ik weet niet of ze niet kan spreken of gewoon ervoor kiest om niet te spreken. Eric denkt dat de kans groot is dat het een keuze is vanwege haar trauma. Ik ben van plan later terug te gaan om met haar te praten, ik moet eerst wat frustratie kwijt, mijn wolf is behoorlijk overstuur.”
“Wil je dat ik je daarmee help? We kunnen wat eten halen. Jij kan praten, ik kan je een rugmassage geven en we zien wel wat er gebeurt?”
“Nee, ik moet iets slaan. Ik ga bij Cyrus kijken of hij wil sparren of naar de trainingsgrond wil gaan. Ik zie je later.” Daarmee haast ik me snel het gebouw in. Ik ben verbijsterd dat het enige wat ze uit de informatie die ik gaf haalde, was dat Ayla een omega was. Wat zou ze daar zelfs om geven?”
“Cyrus, ben je klaar voor de gym of trainingsgrond? Ik moet Ronan ervan weerhouden een moordpartij te beginnen,” mind-link ik. Ik reserveer de mind-link meestal voor wanneer we in onze wolfvorm zijn, maar het is sneller te gebruiken voor mijn innerlijke kring.
"Nou, ik was net bezig mezelf schoon te maken na mijn bezoek aan onze gast. Ik heb een behoorlijke puinhoop gemaakt. Hij praat natuurlijk nog niet; zweert dat hij geen naam heeft. Ik denk dat ik je kan ontmoeten op het trainingsveld, uw koninklijke eminentie. Ik zou graag je kont willen schoppen zodat ik weer kan douchen. Wat zit er in jouw mooie onderbroek in de knoop?"
"Ik heb vandaag geen zin in jouw gezeik, Cyrus. Ik zal uitleggen waarom terwijl ik je kont schop. Wees er over 15 minuten."
Ik verander in mijn wolf. Ronan staat ongeveer zes voet lang en is middernachtzwart met gouden ogen. Cyrus is al veranderd in zijn wolf Artemis. Zijn wolf is zwart met grijze highlights door zijn vacht. Rode ogen die passen bij zijn bloedlust. Hij is kleiner dan Ronan, maar niet veel. We beginnen elkaar te cirkelen, elkaar aftastend voor zwakheden, wachtend op de eerste aanval. Ons kleine liedje en dansje dat we doen voordat we elkaar aanvallen en compleet afranselen, geen van beiden als winnaar. Het is meer om de agressie van onze wolven kwijt te raken, maar we weten allebei dat ik hem kan verslaan. Ik ben zwaar op gevechtsvaardigheden; hij is zwaar op waanzin. Hij valt eerst aan en probeert mijn flank te klauwen, maar Ronan is te snel voor hem en draait zich om, knarsend zijn tanden naar Arts gezicht.
"Dus, ga je me vertellen wat je zo opgewonden maakt? Je traint nooit overdag. We zouden deze kleine welpjes die kijken kunnen traumatiseren wanneer ik jouw bloed over de grond spuit."
"Ayla maakt me opgewonden. Eerder wat ze me net vertelde." Als ik eerlijk was, zou ik hem vertellen dat het beide was.
"En wie is Ayla?"
"Ayla Frost is de wolvin die we gered hebben. Ze werd vandaag wakker. Eric zegt dat haar bloed vol zat met wolfskruid. Ze kan ook niet of wil niet spreken, maar ze schreef op dat ze 10 VERDOMDE JAREN GELEDEN werd ontvoerd." Ik duik snel onder hem en tussen zijn benen door wanneer hij naar me springt en ik lanceer snel genoeg om zijn achterkant te klauwen. Hij houdt zich in, wat prima is als Ronan zijn agressie kwijt raakt.
"10 jaar? Man, dat is fucked up. Ik bedoel, verdomme. Waarom haar zo lang vasthouden? Kent ze namen?"
"We zijn alleen zover gekomen als haar naam en hoe lang ze weg was voordat Ronan op een moordtocht wilde gaan. Hij is vastbesloten dat we haar moeten beschermen. Hij zit me er hard op. Ik veranderde bijna voor haar." Ik leg uit terwijl we elkaar opnieuw cirkelen.
*"Wow. Hij zit je er hard op of hij wil dat zij je hard neemt?" Klinkt als het laatste als hij zo opgewonden raakt over haar."
"Hou je mond. Dit is serieus. Ik weet niet waarom hij zo opgewonden raakt, tenzij het is omdat ze een omega is en zijn instincten zijn om zijn roedel te beschermen en meer nog omegas. Ik bedoel, ik weet niet eens waar ze vandaan komt of wie haar familie is. Ik ben er zeker van dat ze naar haar op zoek zijn en willen dat ze terugkeert naar hun huis. Dicht bij haar komen op welke manier dan ook zou een slecht idee zijn. 10 jaar is zo lang, ze kan dit misschien niet eens achter zich laten." De gedachte maakt Ronan woedend, waardoor hij Artemis op de grond tackelt en begint hem tand voor tand te ontmoeten.
"Je hebt gelijk in alle opzichten. Denk je dat hij zo beschermend is omdat ze een omega is of denk je dat hij zo beschermend is omdat ze een omega is en werd ontvoerd zoals jouw..."
"Maak die zin af en ik scheur je ballen eraf. Ja, ik heb erover nagedacht en ik ben er zeker van dat het een mix van beide is."
"Oké, verwijder alsjeblieft je poot van Arts ballen. Ze moet toch naar huis. Als ze blijft en je gevoelens krijgt, zal Della haar nek breken."
*"Ik ga geen gevoelens krijgen omdat ze niet mijn partner is. Bovendien zou Della haar niets aandoen als we op een bepaalde manier zouden aankoppelen, wat we niet zullen doen. Ze weet dat we gewoon vrienden zijn." Hij springt en grijpt mijn nekvel, waardoor Ronan zich omdraait en zijn rug bijt."
*"Juist, blijf jezelf dat maar vertellen. Della is knettergek Thane. Ik zou het weten. Gek herkent gek en zij is gek. Ze heeft waarschijnlijk een zak vol van je teennagelknipsels onder haar kussen bewaard omdat ze zo geobsedeerd door je is."
"Ze is niet geobsedeerd en ze is niet gek. Ze is gewoon volhardend. Wacht... teennagels?" We blijven een uur lang aanvallen en kletsen totdat ik een gedachtenlink van Eric ontvang.
"Thane, kom terug naar de kliniek... Ik kan Ayla niet vinden."