Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 28.

Na een run die voelde alsof hij een week had geduurd, keek ik achterom om te zien hoe ver we van het paleis waren gekomen, maar mijn hart zonk toen ik de toren achter de bomen zag uitsteken. Hoe in vredesnaam moest ik hier verdwijnen?

Maar we vertraagden niet en ik dwong mijn stappen één voor één. H...