Read with BonusRead with Bonus

42

RAINA

Ik deed niet eens moeite om een glimlach te forceren. Mijn geduld was veel te dun en mijn humeur te zuur om enige schijn van beleefdheid op te houden. "Hoi, en doei," zei ik kortaf, hopend te ontsnappen zonder verdere interactie.

Maar natuurlijk, ze greep mijn arm.

"Raina, wacht," zei Alex' m...