Hoofdstuk 6: Verdacht
Hoofdstuk 6: Verdacht
Loiza's POV:
Ik werd plotseling wakker, alleen om te ontdekken dat ik nog steeds in het vliegtuig zat dat ons naar veiligheid bracht. De wrede geur van rook bleef hangen in mijn geheugen, hoe kon dit gebeurd zijn? Mijn merkteken was niet langer aan het sissen en was veranderd in een vervelende jeuk. We zijn altijd voorzichtig geweest, we hebben altijd de berg in de gaten gehouden, niet alleen Yaya en ik, maar ook de Geologische Afdeling van de Universiteit houdt hem altijd in de gaten en tot die ochtend had ik nooit gevoeld dat er iets aan de hand was. Wat ging er mis?
Ik ga rechtop zitten en probeer mijn omgeving te begrijpen. Voor me zie ik Generaal Braka en mijn broers Urayoán, een Gamma van de roedel, en Aymaco, een Gamma Tech Engineer. Alle drie kijken naar mij met wat ik denk hetzelfde gezicht als waarmee ik naar hen kijk, een gezicht vol verlies en lege ogen. Het was moeilijk om naar deze drie mannen met die gezichten te kijken, Braka, een berg van een man van 2 meter lang, vlekkeloze onyx huid, pure spiermassa en de meest verbazingwekkende gele ogen die ik ooit heb gezien. Beide mijn broers zelf, Ura is 1,90 meter, hetzelfde zwarte gladde haar als ik met de ogen om te matchen, zijn huid de toon van kaneel waar ik altijd jaloers op ben geweest, magere spieren, te veel spieren zouden de snelheid belemmeren wat een van mijn broers sterke punten is, hij moet lichter zijn, maar hij is toch spier en kracht. En Maco, ook 1,90 meter van spieren, krullend chocoladebruin haar en ogen, met een lichte huid zoals ikzelf, hij vecht alleen als het echt nodig is, altijd aan het trainen om klaar te zijn, maar zijn handen en geest zijn waardevoller voor de roedel dan zijn vuisten.
Elk lid van onze roedel heeft een specifieke rol om bij te dragen aan het geheel en helpt ons als een sterke eenheid in harmonie te werken. Wanneer we een gave ontdekken, blijven we die aanmoedigen en meestal hebben bepaalde rangen specifieke gaven, we weten dat het een zegen van de Godin is voor de roedel. Echter, het is leegte en verwarring die ik voel van de Pack Link, ik deel hetzelfde gevoel. Ik staar een tijdje in stilte naar hen terwijl zij naar mij staren met hetzelfde gezicht, er is echt niet veel te zeggen, ik kijk naar links om eindelijk uit het raam van het vliegtuig te kijken... "Is de Luna eruit gekomen?" vraag ik aan niemand in het bijzonder.
"Ja, de Alpha heeft haar met het eerste vliegtuig met pups en de Ouderen gestuurd." antwoordde Ura.
"Hmm." was mijn enige reactie terwijl ik nog steeds naar de wolken buiten keek. Ik was bang dat we haar ook hadden verloren. Ze moet in pijn zijn, ze heeft zowel haar partner als haar enige zoon verloren... Mijn melkbroer. "Heb je nieuws van iemand anders?" vroeg ik terwijl ik voelde dat mijn ogen begonnen te branden van de tranen die ik zo veel mogelijk probeerde tegen te houden en voelde dat ze me op elk moment zouden ongehoorzamen, maar ik hield vol. Mijn broers weten precies over wie ik het heb, ze weten dat ik specifiek naar onze familie vraag. Maco zucht, "Zoek niet naar Mam of Pap in de link, je zult ze niet vinden. De rest is verspreid maar leeft." zegt hij bitter terwijl een traan mijn wil tartte en over mijn wang rolde, terwijl ik knikte bij zijn antwoord. Verdorie.
"Wat is er met Yaya?" Een plotselinge gedachte komt in me op.
"Ik hoorde dat ze met de eerste vlucht met De Ouderen vertrok en niet mocht helpen..." begint Ura. Wat de hel!
"WAT?! Wie heeft haar dat bevel gegeven?!" Yaya is een Hoge Priesteres, ze had me kunnen helpen de berg te bedwingen om tijd te winnen voor de evacués, ik riep haar wanhopig via de Link!" Dit is onzin! Hoe kon ze zo'n bevel accepteren? En ik betwijfel sterk dat de Alpha het heeft bevolen, hij wist dat ik aan het worstelen was!
"Ik heb geen idee Iza, zie je al een puzzel?" vraagt Ura met een verdachte blik. Ik verbind hem, Maco en Braka mentaal om het strikt tussen ons te houden... 'Ik voorspel verraad! Ik moet weten wie dat bevel heeft gegeven! Ik ruik een verrader of vals spel! Yaya is heel krachtig, ik wil niet geloven dat ze me of het roedel op zo'n manier zou verraden. De ENIGE die een dwingend bevel zou kunnen geven dat ze zou opvolgen, zou van de Alpha zelf komen en ik wed mijn Mark dat hij dat niet heeft gedaan. Hij wist dat ik naar haar zocht, wist dat ik alleen faalde en kende de beperkingen van mijn krachten. Met haar hadden we zeker in staat kunnen zijn om onze mensen minstens een half uur extra te geven, misschien meer! Verdorie, we hadden de berg waarschijnlijk kunnen stoppen!' Ik ben woedend.
'Je hebt een punt, om te denken dat Yaya het roedel zou verraden, het is bijna onmogelijk te geloven.' antwoordt Maco.
'Misschien was ze betoverd. Er zijn veel mogelijkheden voor wat er gebeurd kan zijn, voelt iemand haar in de Link? Ik voel haar niet.' vraag ik hen allemaal.
Ik zie hen allemaal zoeken...'Ik kan haar niet voelen.' zegt Braka.
'Ik ook niet.' voegt Ura toe.
Maco schudt zijn hoofd. 'Ik voel haar ook niet, zouden we te ver weg kunnen zijn om haar te voelen? Misschien hebben we verkeerde informatie ontvangen en is ze ook dood.' stelt hij voor.
'Yaya's intuïtie zou hebben aangeslagen, ik betwijfel dat een Hoge Priesteres van Avalon zou toestaan dat de berg haar zou verslaan, ze heeft ook getraind voor haar titel van Prime Priestess!' Ik voel me nu wanhopig voor antwoorden, denkend aan honderd dingen tegelijk!
'Zou ze door De Raad gekocht kunnen zijn, ik hoorde dat ze dat deden.' zegt Braka.
'Yaya weet verdomd goed wat de gevolgen zijn van zo'n actie, en ik heb Yaya nooit willen zien toetreden tot de club van De Vervloekte Rozen. Het zou eeuwigheid in Hades' martelkamer betekenen. En zelfs Yaya is niet krachtig genoeg om te ontsnappen aan Avalons gerechtigheid en dat is ervan uitgaande dat ze haar Mark heeft behouden na zo'n verraderlijke daad.' Ik weiger te geloven dat Yaya een verrader is maar ik heb geen bewijs noch voor noch tegen.
Ik begin aan honderden scenario's te denken, maar zonder bewijs en zo moe als ik ben en de weinig focus die ik kan opbrengen voel ik het hibernatieproces beginnen. Waar we ook heen gaan, ik hoop echt dat we er snel zijn. Anders riskeer ik Aryn, mijn wolf. En zonder haar, ben ik gewoon mens.