Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 168: Eeuwige uren

Isabella knielde voor Ethan, terwijl ze probeerde elk detail van zijn kleine gezicht te memoriseren—elke wimper, elke kleine uitdrukking.

—Liefje… je bent in goede handen. De dokter wacht op je, en als het allemaal voorbij is, zullen we hier, bij deze deur, op je wachten.

—En dan mag ik Noah zien?...