7 - Snelle douche
Ik roep een lockdown uit. Hoe lang duurt het om je werkplekken te sluiten en je mannen naar hun clubhuizen te krijgen? - Pad
De middagzon scheen fel op de ploeg die bezig was nieuwe irrigatielijnen aan te leggen op een kerstbomenkwekerij. Augustus in centraal Massachusetts was heet en vochtig. De vierkoppige ploeg die voor Pipes werkte, was allemaal shirtloos terwijl ze de nieuwe pijp aanlegden die naar de irrigatiepomp ging voor het nieuwe stuk land dat ze onlangs hadden verworven.
"LJ!" riep Pipes en gebaarde naar de andere man om bij hem te komen.
LJ gaf de connector aan een van de andere mannen in de ploeg, "Leg dit uit en neem dan een waterpauze."
"Aye, aye, kapitein," grijnsde Dodge.
Met een kleine lach gaf LJ een middelvinger en liep naar de plek waar een geagiteerde Pipes heen en weer liep terwijl hij aan de telefoon was. Het duurde slechts een paar minuten om het volgende tien voet lange stuk van de zes-inch pijp uit te leggen voordat Dodge opriep voor een waterpauze.
"Kom op, klootzakken," riep Dodge, "laten we een waterpauze nemen terwijl die twee uitzoeken wat ze ook maar aan het uitzoeken zijn."
Hij gebaarde met zijn duim naar de twee mannen die aan de telefoon waren met iemand. De andere kerel in de ploeg van vandaag, Royal of King, zoiets. Leo kon zich nooit zijn naam herinneren, keek naar Pipes en LJ. Leo volgde zijn blik, en de drie mannen stonden te kijken naar hun bazen terwijl ze aan de telefoon waren.
"Iemand gaat een flinke uitbrander krijgen," zei Dodge terwijl hij flessen water uit de koelbox vol ijs en drankjes haalde.
Leo snoof. "Met mijn geluk ben ik het waarschijnlijk. Geen idee wat ik heb gedaan, maar ik heb waarschijnlijk iets fout gedaan."
"Of iets niet goed gedaan," lachte de Royal King. "Ik herinner me toen ik prospect was, en niets was goed genoeg."
"Moest je ooit de badkamer beneden in het moederhuis schrobben?" vroeg Leo terwijl hij het water opende. "Ik kan die stank nog steeds ruiken."
"Verdomme, jongen!" lachte Royal King. "Wat heb je in hemelsnaam gedaan?"
"Hij werd betrapt terwijl hij een oude dame neukte zonder toestemming van haar man," zei Dodge, en Royal King verslikte zich in zijn drankje.
"Verdomme, jongen, je hebt ballen."
"Ja, en ze werden lekker gezogen," knipoogde Leo naar de andere twee mannen terwijl LJ en Pipes naar hen toe liepen.
"Pak je spullen in, jongens," beval Pipes toen ze stopten. "Leo, jij gaat met mij mee."
"Wat heb ik in hemelsnaam gedaan?" vroeg Leo terwijl hij zijn hersenen pijnigde over alles wat hij recentelijk had gedaan.
Pipes schudde zijn hoofd, "Het is niet aan mij om je dat te vertellen. Pak je spullen."
Leo dronk zijn water op en pakte zijn bedrijfsshirt en trok het aan. Hij volgde zijn baas naar de enkele cabine pickup. Net voordat hij de pickup bereikte, dacht hij aan zijn vest in de bus, en hij rende erheen om het uit de passagiersstoel te pakken.
De twintig minuten durende rit terug naar de stad was stil en bijna pijnlijk. Elke keer dat Leo begon te vragen wat er aan de hand was, kreeg hij een blik opzij van de oudere man en veranderde van gedachten. Uiteindelijk, nadat de jongere man ongeveer dertig jaar ouder was geworden, reden ze het bedrijfsterrein op.
Brute's naam verscheen op het radioscherm net voordat zijn stem door de luidsprekers galmde. “Brute.”
“Laat hem afzetten bij de werkplaats om zijn motor op te halen,” zei Pipes terwijl hij parkeerde onder het DSH Plumbing bord.
“Jongen, kom meteen hierheen,” beval Brute. “Pipes, als de anderen hier zijn, stuur Royal naar Trigg, en jij en LJ komen hier.”
Het gesprek eindigde en Pipes keek naar Leo. “De tijd dringt, beweeg je kont.”
“Ja, meneer,” Leo sprong uit de pickup en liep naar zijn motor die tegen het hek stond met de andere motoren. Gelukkig was er vandaag niet veel verkeer, en hij kon van Monroe naar East Vale rijden in wat een recordtijd leek.
Er moest iets mis zijn voor de werkplek om gesloten te worden en iedereen naar hun thuisclubs te worden gestuurd. Maar waarom werd hij eruit gepikt?
Demon stond bij de poort toen Leo erdoorheen reed. De man was net geen zes voet, maar zijn aanwezigheid maakte hem ongeveer twee keer zo groot. Zijn donkere ogen leken meestal zwart, wat bijdroeg aan zijn demonische persona. In de tijd dat Leo bij de club was, had hij de man misschien twee dozijn woorden horen zeggen.
De kreten die uit zijn kamer kwamen op de nachten dat hij in het clubhuis verbleef, waren legendarisch.
Leo wist niet welke demonen de andere man achtervolgden, maar hij zou het niemand anders toewensen. Hij schudde zijn hoofd nadat hij zijn helm had afgezet om de gedachten te verdringen. Scrapper kwam naar hem toe met zijn kenmerkende frons.
"Ga douchen en maak je schoon," beval de vice-president terwijl de kandidaat afstapte, "de pres wil je over tien minuten in zijn kantoor zien."
Leo knikte en liep naar het gebouw. Hij opende zijn deur, pakte zijn handdoek en douchekit terwijl hij zijn werkschoenen bij de deur uitschopte. Toen hij weer de gang in stapte, werd hij begroet door Mitzi.
"Ik heb geen tijd, Mitzi," waarschuwde hij zachtjes.
"Na je vergadering moet je tijd maken," drong ze dicht tegen hem aan en fluisterde een waarschuwing in zijn oor. "Je wilt toch niet dat ik naar Zero ga en hem vertel dat je me aan het naaien bent, of wel?"
"Nee," zuchtte hij en wenste dat hij wist hoe hij uit haar klauwen kon komen. De seks was niet eens zo goed meer.
"Goed," spinde ze terwijl ze van hem wegliep.
Na al een paar kostbare minuten verloren te hebben door Mitzi, haastte hij zich naar de badkamer aan het einde van de gang en kleedde zich uit terwijl het water opwarmde. Snel waste hij zijn lichaam en haar met de alles-in-één zeep uit zijn kit. Nadat hij zich had afgespoeld, droogde hij zijn lichaam en korte haar met een handdoek.
De twee weken zomercursus zaten erop en hij had pas weer een trainingsweekend in september. Hij zou daarvoor nog een knipbeurt nodig hebben. Maar voor nu zag zijn haar er een beetje warrig uit, en hij hield ervan als Priscilla met zijn haar speelde en haar vingers erdoorheen liet gaan.
Wanneer Mitzi zijn hoofd tussen haar benen hield, stelde hij zich voor dat Priscilla hem daar vasthield. Zo overleefde hij haar aandacht. En zijn angst dat zij Zero zou vertellen wat ze deden. Zero was niet iemand die Leo boos op hem wilde hebben.
Terug in zijn kamer werden de kleren in de wasmand gegooid en hing hij zijn handdoek aan de achterkant van de deur. Hij pakte kleren van zijn planken en laden en kleedde zich in recordtijd aan. Hij pakte zijn sleutels en portemonnee van de bovenkant van de ladekast, stapte in zijn schonere laarzen voordat hij zijn kamer verliet en naar beneden ging naar het kantoor van de president.
Leo klopte op de deur en Brute gebaarde dat hij binnen mocht komen. Scrapper stond op en sloot de deur voordat hij de jongeman naar de andere stoel gebaarde.
Het kantoor was onderdeel van een van de uitbreidingen die aan het oorspronkelijke huis waren toegevoegd. Het oorspronkelijke kantoor wordt nu door de vice-president gebruikt. Het oudere kantoor had nog houten panelen die waren overgeschilderd. Dit kantoor had gipsplaten die grijs waren geverfd met foto's van Brute en de families van zijn broers.
Een eenvoudige bureau en goedkope stoelen werden geflankeerd door een archiefkast en een stelling aan beide muren.
"Nee," zei Brute in de telefoon terwijl hij met zijn hand door zijn grijzende bruine haar ging. "Ja, hij is hier nu... Oké... waar wil je dat ik hem heen stuur?"
Brute keek naar Leo, die bang was dat hij een uitbrander zou krijgen.
"Goed, oké... Houd me op de hoogte, Toad."
Brute beëindigde het gesprek en legde de telefoon opzij. Zijn aandacht was toen volledig gericht op Leo en de jongeman voelde zijn ziel proberen zijn lichaam te verlaten.
"Ken je Evie van de Shack?" vroeg Brute na een gespannen moment.
Leo knikte, "Ink en Tank's vrouw."
Brute knikte langzaam. "Ja. Weet je veel over haar geschiedenis?"
"Niet echt," gaf Leo toe. "Ik weet dat ze weduwe is, maar niet veel meer."
"De moeder van haar overleden echtgenoot geeft Evie de schuld van zijn dood."
"Heeft ze hem vermoord?" vroeg Scrapper.
"Nee, ik ken de details niet, maar Evie was niet betrokken bij zijn dood, maar die vrouw is gestoord en geeft haar de schuld," legde Brute uit. "Ze had een straatverbod tegen de vrouw in Texas. Toen de jongens Evie naar huis brachten, brak de vrouw het verbod en verdween onlangs."
Leo voelde zijn maag zinken terwijl angst hem overmande.
"Evie is neergeschoten, ze brengen haar naar de operatiekamer," legde Brute uit terwijl hij naar voren leunde. "Zoon, Priscilla was daar. Ze heeft het gezien."