Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Negenenvijftig.

Meera's ogen dwaalden door de schemerige ruimte. Het was prachtig, daar was geen twijfel over mogelijk, maar het voelde veel te intiem voor wat een eenvoudige diner had moeten zijn.

De kaarsen, de afgezonderde bovenverdieping, de manier waarop het licht op de muren danste - het was romantisch op ee...