Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Honderdvierenvijftig.

Haar voeten weigerden te bewegen, alsof de grond zelf haar in verzet vasthield.

Haar hart bonkte pijnlijk tegen haar borst, niet van angst maar van het ondraaglijke gewicht van berusting. Ze kon dit niet doen—niet nog een stap.

Ranveer trok eerst zachtjes aan de stof, daarna met meer kracht toen ...