Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Honderdzesentwintig.

Meera zat op haar bed, het zwakke licht van het nachtlampje wierp lange schaduwen door de kamer.

Haar ogen waren rood en gezwollen, haar wangen gestreept met opgedroogde tranen. De laptop naast haar was nu gesloten, het scherm donker, maar het gewicht van wat ze net had gezien hing zwaar in de luch...