Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Honderdtweeëntwintig.

Meera zat aan haar bureau, gefocust op het afmaken van de laatste paar regels van haar opdracht.

De zachte zoem van de wind die tegen haar raamkozijnen blies, was de hele avond al een constante achtergrondgeluid, en werd met elk voorbijgaand uur luider.

Ze keek naar buiten, de lucht was zwaar met ...