Hoofdstuk vijf
Rose
Ik draai zenuwachtig met mijn duimen in mijn schoot terwijl hij onze drankjes maakt. Ik ben helemaal aan het doordraaien, alleen in een kamer met hem. Ik weet niet eens zijn naam! Bovendien probeer ik het tintelende gevoel tussen mijn dijen te negeren. Wat ik in die kamer zag, maakte me opgewonden. Ik kreeg een beeld in mijn hoofd van mij in Kitty's plaats en Mr B die de dingen tegen mij doet en zegt die hij tegen haar deed. Ik ben in de war door alles. Ik heb nog nooit zulke gedachten en gevoelens ervaren.
Ik weet niet waarom hij alleen met mij wil zijn. Remi zou beter bij hem passen, maar hij lijkt alleen geïnteresseerd in mij, en het idee maakt me nerveus.
Hij komt naar me toe en staat voor me. "Uw drankje, juffrouw Rose." Hij glimlacht en geeft me mijn glas.
Ik glimlach naar hem voordat ik het glas aanneem. "Dank u, meneer."
Ik zou hem Mr B kunnen noemen, maar ik heb een sterke drang om hem meneer te blijven noemen. Hij grijnst om mijn woordkeuze. Hij lijkt ervan te genieten. Hij gaat naast me zitten en legt een hand op mijn knie. Ik huiver onder zijn aanraking, en het voelt alsof er een elektrische schok door me heen gaat.
Hij draait zich naar me toe. Ik slik hard als zijn ogen in mij branden. Ik neem een slok van mijn wijn en lik daarna mijn lippen. Zijn hand knijpt in mijn knie als ik dat doe. Ik haal diep adem om mijn zenuwen te kalmeren en ontmoet eindelijk zijn blik.
"Ben je klaar om eerlijk tegen me te zijn, Rose?" Zijn stem is zacht, en zijn vingers dansen op de huid van mijn dij. Ik hoef niet te vragen waar hij naar verwijst, want ik weet het. Een idee komt in me op. Misschien kan ik zijn naam ruilen voor mijn waarheid. Ik denk dat dat een eerlijke ruil zou zijn. Ik neem een grote slok van mijn wijn voor wat moed.
"Ik zal je een voorstel doen. Ik zal eerlijk tegen je zijn als je me je naam vertelt." Ik zorg ervoor dat ik zelfverzekerd klink en geen oogcontact met hem verbreek.
"Hmm, ik denk niet dat ik dat voorstel leuk vind. Ik heb liever dat je me meneer noemt."
Ik haal mijn schouders op en verbreek het oogcontact met hem. "Oh, nou, jouw verlies. Ik denk niet dat ik je dan mijn waarheid wil vertellen." Ik kruis mijn benen, en mijn jurk schuift verder omhoog als ik dat doe. Ik zie zijn ogen het volgen, en een diepe, rauwe, dierlijke grom ontsnapt uit zijn lippen.
"Juffrouw Rose, ik hou er niet van om ongehoorzaam te zijn."
"En ik hou er niet van om opgesloten te zitten in een kantoor met een man wiens naam ik niet eens weet, maar hier ben ik." Waar komt deze zelfverzekerdheid vandaan? Ik hou er wel van!
Hij laat een kleine lach ontsnappen. "Prima! Je kunt me Jay noemen."
"Is dat je echte naam, of vertel je me gewoon wat je denkt dat ik wil horen? Hoe komt Mr B voort uit Jay?" vraag ik en kijk hem aan. Ik trek mijn wenkbrauw op en wacht op mijn antwoord.
"Het is niet mijn volledige naam, maar een deel ervan. Wat betreft Mr B, dat komt van mijn achternaam. Heb je de gewoonte om te veel vragen te stellen?"
"Heb je de gewoonte om vreemde vrouwen naar je kantoor te brengen?"
"Wil je ophouden mijn vragen te beantwoorden met een andere vraag?" Zijn stem is gespannen van frustratie.
Ik bijt hard op mijn lip om niet te lachen. "Nee!" zeg ik resoluut. Ik zie de uitdrukking op zijn gezicht veranderen. Zijn kaak spant zich, hij trekt zijn wenkbrauw op naar mij, en hij grijpt ruw mijn dij. Ik onderdruk een kreun door hard op mijn lip te bijten. Ik wil hem niet laten zien dat hij me raakt.
"Excuseer? Wil je herformuleren wat je net zei, juffrouw Rose?" Jay's ademhaling lijkt te versnellen. Ik geloof niet dat hij gewend is aan het woord nee.
"Waarom zou ik dat doen? Je stelde me een vraag, en ik heb eerlijk geantwoord." Ik haal mijn schouders op en verbreek het oogcontact met hem. Ik zal blijven doen alsof hij me niet raakt. Ik neem een slok van mijn wijn en grijns achter het glas. Ik heb meer plezier dan ik waarschijnlijk zou moeten hebben. Ik heb het gevoel dat Jay niet het soort man is dat normaal gesproken licht neemt aan een vrouw met een beetje attitude. Niet als je kijkt naar de manier waarop hij sprak en handelde tegenover Kitty.
"Rose, kijk naar me," eist hij door zijn tanden geklemd.
Ik draai langzaam mijn hoofd om naar hem te kijken. "Ja, meneer?" Mijn woorden komen eruit als een soort van spinnen. Het is niet expres. Het gebeurde gewoon.
Jay's ogen lijken zich te vullen met wat op verlangen lijkt. Hij houdt er echt van om meneer genoemd te worden, nietwaar? Er verschijnt een sluwheid op zijn gezicht. Ik hoef niet te vragen waarom, want ik weet dat het komt omdat ik deed wat hij me opdroeg.
"We hadden een deal. Ik heb je mijn naam verteld. Nu is het jouw beurt om me te vertellen wat er door je hoofd ging toen we in die kamer waren. Vond je het leuk? Werd je er opgewonden van? Of maakte het je bang?"
Ik kan zijn vraag op twee manieren beantwoorden. Ik kan eerlijk zijn of tegen hem liegen. Misschien is het tijd om mezelf bij elkaar te rapen en hem in zijn eigen spel te spelen, nou ja, proberen, aangezien ik hier helemaal nutteloos in ben.
Ik zou liever niet willen dat hij erachter komt hoe onervaren ik ben, want dat is gênant. Ik heb in mijn hele leven één keer seks gehad. Ik vond het niet leuk. Het was ongemakkelijk en onaangenaam voor me. Het heeft me afgeschrikt van seks. Ik ben er zeker van dat niemand's eerste keer geweldig was, maar iets aan de mijne maakte dat ik me gewoon niet goed voelde.
Ik drink de laatste slok van mijn drankje en schuif dichter naar hem toe. Jay kijkt me nauwlettend aan, alsof hij zich afvraagt wat mijn volgende zet zal zijn. Ik weet het zelf niet eens. Ik haal diep adem en leg mijn hand op zijn knie.
"Wat zou je doen als ik je vertelde dat ik ervan genoten heb?" Mijn woorden komen bijna verleidelijk uit. Ik probeer mijn zenuwen te verbergen. Ik heb geen idee wat ik hier in vredesnaam aan het doen ben. Ik heb nu al spijt van mijn woordkeuze.
Een grijns krult op zijn lippen. "Ik neem dat als een ja."
"Misschien, maar je hebt mijn vraag nog steeds niet beantwoord." Wat ben ik aan het doen? Ik moet stoppen voordat ik nog meer zeg of doe.
"Waarom kom je niet dichterbij en vind het zelf uit?"
"Nog dichterbij en ik zou op je schoot zitten, Jay."
Zijn grijns lijkt groter te worden en hij wiebelt met zijn wenkbrauwen naar me. "Je bent welkom op mijn schoot."
Hoe verleidelijk dat ook klinkt, ik zou het waarschijnlijk niet moeten doen. Ik zou volledig van streek raken als ik nog dichter bij hem kwam.
"Nee, dank je! Ik ben niet zo'n meisje! We hebben elkaar net ontmoet."
Jay draait zich zijwaarts en komt dichter naar me toe. Een van zijn handen landt weer op mijn dij, zijn vingers rusten aan de binnenkant ervan, en de andere tilt hij op en plaatst hij op mijn wang. Hij staart me intens aan, zo intens dat ik oogcontact moet verbreken en mijn hoofd moet buigen. Elke zelfvertrouwen die ik had is nu vervaagd.
Jay laat zijn ruwe vingertop langs mijn gezicht en naar mijn kin glijden. Hij gebruikt het om mijn hoofd terug te kantelen, waardoor ik gedwongen word hem aan te kijken. Zijn lippen lijken steeds dichter bij de mijne te komen.
"Ik heb liever dat je me aankijkt als we praten, juffrouw Rose."
God, zijn lippen zien er zo uitnodigend uit. Ik wil niets liever dan de ruimte sluiten en hem kussen, maar ik zal het niet doen, want dat is niet wie ik ben. Ik kus geen vreemden nadat ik ze minder dan een uur ken. Ik bestudeer hem, me afvragend wat zijn volgende zet zal zijn. Zijn tong schiet uit zijn mond maar gaat net zo snel weer terug. Maar het gebaar is genoeg om mijn maag te laten draaien.
Hij laat zijn duim over mijn lippen glijden. "Mmm, zulke mooie, kusbare lippen," gromt hij. Zijn woorden en actie veroorzaken een schok recht tussen mijn dijen.
Ik kan alleen maar kreunen als antwoord. Wil hij me kussen of plaagt hij me? De drang om zijn vinger in mijn mond te nemen overvalt me, maar ik zal het niet doen, want dat zou gênant en wanhopig zijn. Hij traceert het langs mijn onderlip en dan mijn bovenlip. Een zielig piepend geluid komt uit mijn lippen! Wat ben ik, een verdomde muis? Als hij doorgaat, zweer ik dat er vocht op de bank zal zijn van mijn opwinding. Zijn ogen verlaten de mijne niet, wat me nog nerveuzer maakt.
Jay beweegt zijn vingers van mijn lippen naar mijn kin en naar mijn keel. Ik slik hard.
"Mmm, je hebt een goede slik," grijnst hij.
Ja, ik ben onervaren, maar ik weet dat hij die woorden op de meest vuile manier mogelijk bedoelt. Ik sluit mijn ogen en probeer mijn ademhaling te kalmeren.
Ik weet niet hoeveel ik hiervan nog kan verdragen voordat ik iets stoms doe en op hem spring als een wild dier in de hitte.