Read with BonusRead with Bonus

⋆ Hoofdstuk 164

Wanda en ik stapten Ralph's kamer uit, de deur kraakte zachtjes toen hij achter ons sloot. De gang daarbuiten was schemerig, met vage lichtstrepen die door de kieren in de verzakte houten planken boven ons glipten.

Wanda bleef dicht bij me, haar brede, stille aanwezigheid was vreemd genoeg troostend...