Read with BonusRead with Bonus

⋆ Hoofdstuk 147

"Xavier..."

Ik keek weg, overweldigd, maar hij draaide mijn kin terug, zodat ik hem moest aankijken. Zijn ogen waren fel, vol zoveel pijn dat het zeer deed om naar hem te kijken.

"Sinds we hier zijn gekomen..." zei hij, met haperende adem, "wil ik niets liever dan je kussen. Je weer in mijn armen ...