Read with BonusRead with Bonus

⋆ Hoofdstuk 116

Dus ja, de stilte tussen mij en Cillian strekte zich dik uit als mist - ongemakkelijk, drukkend. We zaten elk in onze respectieve hoeken van de achterbank, een kloof van emoties tussen ons, onzichtbaar maar onmogelijk te negeren.

Cillian’s kant van de auto straalde praktisch ijzige onverschilligheid...