Read with BonusRead with Bonus

16

Eira's pov

Ik wist dat ik niet paranoïde was.

Dagenlang had ik het gevoel genegeerd dat aan de achterkant van mijn nek krabde, die stille fluistering dat er iets niet klopte. Ik was gewend aan mensen die deden alsof. Ik was gewend aan nepglimlachen en stille venijn. Maar hier... in deze villa waar...