Read with BonusRead with Bonus

VIER 45

Een lange tijd bleef hij daar gewoon, zijn voorhoofd lichtjes tegen het hare rustend.

Langzaam werd haar ademhaling gelijkmatiger. De stijfheid in haar ledematen verminderde. De vingers die de lakens vastgrepen, ontspanden zich.

Toen ze eindelijk haar ogen opende, werd hij begroet door diepblauwe ...