Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 65

"En toch," mompelde hij, terwijl hij een lok haar van mijn wang streek, "zag je eruit alsof je van mij was."

Toen leunde hij naar voren, zonder aarzeling, zonder toneel, zonder optreden.

Zijn lippen ontmoetten de mijne weer.

En dit keer was het niet voor de show.

Het was langzaam.

Hongerig.

Een kus ...