Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 39

Ik hoefde niet te kijken. Ik kon het voelen. Alsof de zwaartekracht een beetje in zijn richting verschoof. Mijn ruggengraat rechtte zich. Mijn paardenstaart maakte een klein sprongetje alsof hij onder druk schattig wilde zijn.

Toen—"Goedemorgen, Emily."

Ik draaide me om.

Daar stond hij.

Leunend tege...