Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 211

Ik opende mijn mond—God sta me bij, ik stond op het punt het te zeggen—toen het licht op de veranda plotseling aanging.

“AHEM!”

We bevroor allebei.

Lara's stem klonk, zingend en zo verdomd zelfvoldaan: “Maak je geen zorgen om mij, tortelduifjes. Ik haal alleen wat water. Ga gerust verder met jullie....