Zwyczajne życie Avy zmienia się, gdy podejmuje ostateczną decyzję, by sprzedać swoją honor, aby uratować matkę. Nie wie jednak, że mężczyzna, któremu się sprzedała, to bezwzględny, enigmatyczny lider mafii. Potężny człowiek działający w cieniu, który twierdzi, że Ava jest przeznaczona dla niego.

Uwięziona w luksusowym penthousie Dimitriego w Axton, Ava walczy z niewolą. Próbowała wszystkiego, oprócz samobójstwa, ale zaborczość Dimitriego jest przytłaczająca, mieszanka dzikiej ochrony i absolutnej kontroli. Jego świat jest nieustannie zagrożony, dziedzictwo ukształtowane przez jego potężnego ojca, Antonio Andreasa, który nauczył Dimitriego, że kontrola to jedyny sposób na przetrwanie.

Kiedy Ava zostaje porwana, to właśnie Dimitri ją ratuje, ale Ava jest nieufna. Między nią a Dimitrim rodzi się napięcie - ona pragnie wolności, a on niechętnie pozwala jej odejść. Ugięcie się przed jej pragnieniami i udzielenie jej pewnej swobody nie przynoszą trwałych efektów. Ava, niechętna do życia w pozłacanej klatce, konfrontuje się z Dimitrim. W szokującym zwrocie, mimo głęboko zakorzenionej potrzeby kontroli i obsesji, Dimitri podejmuje bolesną decyzję, by uwolnić Avę.

Ava nie wie, że Dimitri pozwala jej odejść tylko po to, by mógł ją zatrzymać. Historia przybiera nowy obrót, gdy ojciec Dimitriego aranżuje obiecującą propozycję, a Ava staje przed kolejnymi problemami, podczas gdy Dimitri wciąż chroni ją z cienia, bez jej wiedzy. Ava toczy wewnętrzną walkę ze swoimi uczuciami do Dimitriego.

Ta historia bada skomplikowaną granicę między ochroną a uwięzieniem, i czy miłość zrodzona w tak niebezpiecznych okolicznościach może kiedykolwiek naprawdę być wolna. To opowieść o przetrwaniu, władzy i ostatecznym teście, czy Dimitri może mieć wszystko - władzę, bogactwo, w tym Avę.


Moje na zawsze: aż śmierć nas rozłączy

Spojrzałam na zegarek. Było późno. Ava już spała, albo próbowała zasnąć. Liam też. Moje serce bolało, że nie mogę być tam, żeby wiedzieć, że są naprawdę bezpieczni w moich ramionach. Wyciągnęłam znowu prywatny telefon. Musiałam wysłać jej wiadomość, coś krótkiego, coś prostego, żeby wiedziała, że o ...

Epilouge

Rozdział 1

Rozdział 2

Rozdział 3

Rozdział 4

Rozdział 5

Rozdział 6

Rozdział 7

Rozdział 8

Rozdział 9

Rozdział 10

Rozdział 11

Rozdział 12

Rozdział 13

Rozdział 14

Rozdział 15

Rozdział 16

Rozdział 17

Rozdział 18

Rozdział 19

Rozdział 20

Rozdział 21

Rozdział 22

Rozdział 23

Rozdział 24

Rozdział 25

Rozdział 26

Rozdział 27

Rozdział 28

Rozdział 29

Rozdział 30

Rozdział 31

Rozdział 32

Rozdział 33

Rozdział 34

Rozdział 35

Rozdział 36

Rozdział 37

Rozdział 38

Rozdział 39

Rozdział 40

Rozdział 41

Rozdział 42

Rozdział 43

Rozdział 44

Rozdział 45

Rozdział 46

Rozdział 47

Rozdział 48

Rozdział 49

Rozdział 50

Rozdział 51

Rozdział 52

Rozdział 53

Rozdział 54

Rozdział 55

Rozdział 56

Rozdział 57

Rozdział 58

Rozdział 59

Rozdział 60

Rozdział 61

Czapki 62

Rozdział 63

Rozdział 64

Rozdział 65

Rozdział 66

Rozdział 67

Rozdział 68

Rozdział 69

Rozdział 70

Rozdział 71

Rozdział 72

Rozdział 73

Rozdział 74

Rozdział 75

Rozdział 76

Rozdział 77

Rozdział 78

Rozdział 79

Rozdział 80

Rozdział 81

Rozdział 82

Rozdział 83

Rozdział 84

Rozdział 85

Rozdział 86

Rozdział 87

Rozdział 88

Rozdział 89

Rozdział 90

Rozdział 91

Rozdział 92

Rozdział 93

Rozdział 94

Rozdział 95

Rozdział 96

Rozdział 97

Rozdział 98

Rozdział 99

Rozdział 134