Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 67

Die Avond

De kroonluchters straalden als honderd vragen, maar geen zo luid als de storm in mijn borst. Mijn hakken tikten op het marmer als geweerschoten. Gecontroleerd. Gecomponeerd. Wreed—als het moest.

Ik wachtte.

Adem oppervlakkig.

Rug recht.

Luca's voetstappen kwamen zoals ik wist dat ze zo...