Read with BonusRead with Bonus

Bölüm 338

At arabasının tekerlekleri kaldırım taşlarına karşı şarkı söylüyordu, alacakaranlığın sessizliği altında düşük bir ritim. Şehir pencerelerin önünden bulanık bir şekilde geçiyordu—ama içeride hava, söylenmemiş düşüncelerle ağır ve yakın hissediliyordu.

Ivan, çenesini zarif bir eline hafifçe dayamış, ...