Read with BonusRead with Bonus

Bölüm 209

Ateş sönmeye yüz tutmuştu, ışığı taş duvarlarda uzun gölgeler oluşturuyordu. Oda lavanta mumu ve parşömen kokuyordu—Ronan’ın dokunuşu, her zaman düşünceli, her zaman sessiz.

Yerde oturuyordu, bacaklarını altına toplamış, kollarını dirseklerinin üstüne kadar sıvamış, parmakları küçük bir hediye kutu...