ตอนที่ 5 แฟนกันวันแรก
“เธอสะดวกที่คอนโดของเธอหรือคอนโดของฉัน”
“คืออะไรคะ” ฉันฟังรุ่นพี่ใจร้ายพูดแล้วงงเลยถามออกไป
“ต้องใช้เวลาอยู่ด้วยกัน มันคือภารกิจไง ครั้งหน้าถ้าให้ฉันเตือนอีกครั้ง ฉันจะไม่เตือนปากเปล่าแล้วนะ”
“...” นี่เขาจะขู่อะไรฉันนักหนาเนี้ย
“พี่จะกลับได้ยังคะ หนูง่วง”
“เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วฉันจะกลับ” พูดจบรุ่นพี่ใจร้ายก็เดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอนของฉันโดยที่ไม่ขออนุญาตสักคำ แล้วรุ่นพี่ใจร้ายก็กลับออกไป หลังจากนั้นฉันจึงนอนตั้งแต่6โมงเย็นยัน4ทุ่ม
เวลา4ทุ่ม
หลังจากที่ฉันได้นอนหลับไปก็สะดุ้งตื่นมาอีกทีก็เพราะมีสายเรียกเข้า และปลายสายก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาก็คือพี่วินนั่นเองแต่ที่ทำฉันตกใจคือ ชื่อที่แสดงหน้าจอนี่แหละ รู้ไหมว่าพี่เขาบันทึกไว้ว่ายังไง ก็ “พี่วิน แฟนของเธอ”
เพราะมัวแต่ตกใจอยู่เลยทำให้ไม่ได้รับสายของพี่เขา อยู่ๆสักพักก็มีข้อความจาก Line เด้งเข้ามา
Line
ธาวิน : ถ้าฉันโทรอีกครั้งแล้วไม่รับ อีก10นาทีเราเจอกัน
ฉันกดตอบกลับข้อความกลับไป
พราว : โอ๊ย หนูหลับอยู่
เมื่อฉันพิมพ์ข้อความส่งไปเสร็จ พี่เขาก็โทรกลับมาทันที
“มีอะไรคะ” ฉันที่พึ่งตื่นนอนก็พูดเสียงงัวเงียพร้อมกับหาวใส่หน้าจอมือถือกลับไป
“พรุ่งนี้วันเสาร์ 10โมงฉันจะไปรับไปกินข้าว กับ ดูหนัง”
“แต่...หนู”
“แต่อะไร ทำไม”
“วันหยุด หนูก็อยากนอนไหมอ่ะ”
“ไว้นอนในรถ!! อย่าสาย“ แล้วพี่เขาก็วางสายไป
“จิ๊ เมื่อไหร่จะจบกิจกรรมบ้าๆนี้สักที”
คอนโดพราว
เวลา 9.30
เสียงมือถือของฉันก็ดังขึ้น~
ฉันที่กำลังนอนหลับสบาย ตากแอร์เย็นฉ่ำ ก็ต้องตื่นขึ้นมากดรับสายโดยที่ตายังไม่ลืม
“ฮาโหลล”
“ฉันอยู่หน้าห้องมาเปิดประตูเดี๋ยวนี้!!” เมื่อได้ยินรุ่นพี่ใจร้ายบอกว่าอยู่หน้าห้องพักของฉัน ฉันก็รีบลุกขึ้นไปเปิดทันทีโดยที่ลืมไปว่าตัวฉันเองนั้นอยู่ในสภาพที่ใส่ชุดนอนกระโปรงสายเดี่ยวเพียงอย่างเดียว โนบรา และเมื่อเปิดประตูรุ่นพี่ใจร้ายก็ตะลึงไปกับชุดนอนของฉัน และรีบดันตัวของเขาเองเขามาให้ห้องทันที
“ทีหลังก่อนจะเปิดประตูให้คนอื่น ควรดูชุดตัวเองก่อน” รุ่นพี่พูดและมองมายังร่างกายของฉัน ฉันจึงก้มมองชุดของตัวเอง ก็ต้องร้องตกใจออกมา
“กรี๊ดด ยัยบ้าพราวเอ๊ย ทำไมลืมดูชุดก่อนออกไปเปิดได้เนี้ย ฮือออ” ฉันรีบวิ่งเข้าห้องนอนของตัวเองทันทีและรีบก่อนล๊อคประตูทันที เอามือแนบที่อกด้านซ้ายใจฉันเต้นแรงมาก เกือบโป๊ต่อหน้าผู้ชายแล้วไหมล่ะ
ภายในรถ
วันนี้ฉันเลือกที่จะใส่เสื้อยืดสีม่วงพาสเทลสีโปรดของฉันกับกางเกงยีนส์ที่ขาดช่วงเข่านิดๆพร้อมรองเท้าผ้าใบคู่ใจสีขาวสุดโปรดที่ชอบใส่บ่อยมาก
“จ๊อกก จ๊อกก”เป็นเสียงท้องร้องของฉันที่ดังขึ้นสร้างความอับอายให้กับฉันอีกแล้ว
“แวะกินข้าวก่อนล่ะกัน” อิตารุ่นพี่วินแอบหลุดขำออกมาแล้วเขาก็จอดรถแวะกินอาหารเช้าที่ร้านอาหารก่อน
เมื่อกินอาหารเช้าเสร็จ
ภายในรถ
“วันนี้พวกเราจะไปไหนกันคะ..พี่วิน” เพราะบรรยากาศมันเงียบฉันเลยเป็นฝ่ายชวนรุ่นพี่หนุ่มคุยก่อน
“ไปทะเลน่ะ มีพวกเพื่อนของฉันไปด้วย”
“หา”
“แต่ถ้าเธออยากไปกันแค่สองคนก็..” รุ่นพี่ใจร้ายพูดพร้อมกับมองหน้ายิ้มกรุ้มกริ่มมองมาที่ฉัน
“ไปหลายคนสนุกดีค่ะ” ฉันรีบตอบกลับไปอย่างทันทีและรวดเร็ว
“หึ! ”
“แต่ไหนพี่บอกว่าแค่ไปกินข้าวดูหนังไงคะ แล้วทำไมถึงไปจบที่ไปทะเลได้อะคะ”
“เพื่อนฉันพึ่งชวนเมื่อคืน” คงเพราะพึ่งจะสรุปกันเมื่อคืนเลยโทรมาหาฉันในตอนดึกนั่นเอง
ระหว่างทางกว่าจะถึงทะเลฉันก็ขอพักเอาแรงก่อนละกันไม่อยากจะคุยกับพี่วินด้วยเลยเลือกนอนหลับดีกว่า
ทะเลหัวหิน
“แชะ” ฉันได้ยินเสียงใครกดชัตเตอร์ใกล้ๆ จึงลืมตาตื่นขึ้นแล้วก็พบกับทะเล๊ ทะเล ว้าวมาถึงทะเลแล้ว
“กำลังจะเรียกอยู่พอดี ลงไปสิ” ฉันไปสบตากับรุ่นพี่พอดีและไม่รอช้าฉันก็รีบลงจากรถทันที
“ไอ้วินทางนี้” อยู่ดีๆพี่วินก็เดินมาจับเข้าที่มือของฉันแล้วพาเดินไปยังกลุ่มเพื่อนของเขา
“ฮิ้ววว ยังกับพรหมลิขิตเลยว่ะ /หนีกันไม่พ้นจริงๆครับคู่นี้ / ของเขาคู่กันครับ” พอเดินมาถึงโต๊ะริมทะเลก็ได้ยินเสียงพวกกลุ่มเพื่อนของพี่วินแซวทันที เสียงดังด้วย
“นี้เพื่อนของพี่ เวหา ออสติน และสายฟ้า” พี่วินแนะนำพวกเพื่อนๆของเขา
“สวัสดีค่ะพี่ๆ” ฉันยกมือไหว้พวกรุ่นพี่ที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของพี่วิน
“สวัสดีครับ พวกเราได้เจอกันอีกครั้งแล้วนะครับ” เพื่อนของรุ่นพี่วินที่เป็นหนุ่มลูกครึ่งที่ชื่อออสตินพูดกับฉันพร้อมกับส่งสายตายิ้มกริ่มมาให้ฉัน
“พอเห็นหน้าน้องพราวใกล้น่ารักมากอ่ะ ใจพี่จะละลาย” เป็นเสียงของพี่เวหาที่พูดขึ้น
“เอาตรีนไปครับสัส” เป็นเสียงพูดของพี่วินและก็ตามมาด้วยเสียงเพื่อนๆของเขาต่างพากันหัวเราะดังลั่น
“เอ้าๆนั่งๆครับน้องพราว มึงก็นั่งสักที” พี่สายฟ้าพูดบอกให้ฉันกับรุ่นพี่วินนั่ง
“ขอบคุณค่ะ” เมื่อรุ่นพี่ชวนให้นั่ง ฉันก็นั่งตามมารยาท
“มาๆพวกเรามาถ่ายรูปกันเถอะ” พี่สายฟ้าพูดขึ้นเตรียมพร้อมที่ถ่ายรูป
“เอ่อ ให้หนูเป็นคนถ่ายรูปให้พวกพี่ๆไหมคะ” เพราะฉันไม่อยากร่วมเฟรมกับรุ่นพี่วินเลยอาสาจะขอเป็นคนที่ถ่ายรูปให้กับกลุ่มของพวกเขา
“เรานั่นแหละคนที่ต้องอยู่ในรูปภาพเลย ส่งงานกิจกรรมคู่รักไม่ใช่เหรอไงว่ะไอ้วิน” พี่สายฟ้าพูดพร้อมหันไปถามพี่วิน
“อืม” พี่วินตอบกลับมาแค่นั้น เขาที่กำลังนั่งเล่นมือถืออยู่ก็เก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกงทันทีแล้วดึงพลันฉันให้ขึ้นไปนั่งบนตักของเขาทันทีพร้อมทั้งโอบกอดฉัน