Rozdział 1
"Nie jadę i koniec!" Trzasnęłam laptopem, a e-mail od FaunaSphere Dynamics wciąż świecił na ekranie, zanim zniknął w ciemności. Prestiżowa pozycja w ochronie przyrody – wszystko, do czego dążyłam – była oferowana na srebrnej tacy. Ale haczyk był zbyt wielki: musiałabym wrócić do Kalifornii. Wrócić do niego.
"Lina!" Głos mojej mamy niósł się po schodach, ostry z frustracji. Jej kroki były szybkie i zdecydowane, mimo że jej stan się pogarszał. "Przerabialiśmy to już dziesiątki razy!"
Odwróciłam się, gdy pojawiła się w drzwiach mojego pokoju, nie mogąc patrzeć na cienie pod jej oczami, na bladość, która wkradła się w jej niegdyś pełną życia cerę. Nawet teraz, walcząc z chorobą, była piękna – południowa piękność z siłą, która przeczyła jej coraz bardziej kruchemu wyglądowi.
"Oni potrzebują odpowiedzi," kontynuowała, przechodząc przez mój pokój, aby stanąć przede mną. "Nie możesz ich dłużej zwodzić."
"Zobaczysz," mruknęłam, zaciśnięta szczęka. "Alabama jest domem. Kalifornia nie była domem od kiedy miałam dziesięć lat."
Mama usiadła obok mnie na łóżku, sięgając po moje ręce. Jej palce były zimne, mimo ciepłego wiosennego powietrza, które wpadało przez otwarte okno.
"Ta okazja to wszystko, nad czym pracowałaś," nalegała, jej głos łagodniał. "FaunaSphere to złoty standard w badaniach nad ochroną przyrody."
"A co z tobą?" zapytałam, w końcu spotykając jej spojrzenie. "Znalazłam rachunki, mamo. Drugi etap raka szyjki macicy. Myślałaś, że możesz to przede mną ukryć na zawsze?"
Jej twarz zbladła. "Skąd ty—"
"Nie ma znaczenia, jak się dowiedziałam," przerwałam jej, mój głos załamywał się. "Ważne jest, że nie zostawię cię, byś zmagała się z tym sama." Decyzja była już podjęta w moim sercu, niezależnie od tego, co oferowała FaunaSphere.
"To właśnie dlatego musisz jechać," odpowiedziała, ściskając moje ręce z zaskakującą siłą.
"Nie!" Odsunęłam się, wstając i zaczynając chodzić po pokoju. "Mogę odroczyć stanowisko. FaunaSphere zrozumie—"
"A co z twoim ojcem?" przerwała. "Dziesięć lat czeków urodzinowych i okazjonalnych telefonów nie zmienia faktu, że wciąż jest twoim tatą. Oferuje ci miejsce do zamieszkania, darmowy nocleg w Kalifornii, z wszystkich miejsc!"
"Nie jestem pewna, czy mieszkanie z tatą to najlepszy pomysł," powiedziałam z westchnieniem, moje uczucia były skomplikowane po tylu latach.
Prawda o małżeństwie moich rodziców ujawniała się stopniowo. Romans na studiach, niespodziewana ciąża, niechętna propozycja. Tata zrobił "honorową rzecz" żeniąc się z moją mamą, ale jego serce nigdy w tym nie było. Pięć lat później mama w końcu zabrała mnie przez cały kraj do Alabamy, z dala od mężczyzny, który dzielił moją krew, ale zawsze był odległy.
"Twój ojciec dorósł," powiedziała nieprzekonująco mama. "Poza tym, nie możesz wyrzucać swojej kariery przez mnie."
"Nie wyrzucam niczego," argumentowałam. "Priorytetuję to, co najważniejsze."
Nagle wstała, jej oczy błyszczały gniewem. "Już wszystko zorganizowałam. Moja siostra przyjeżdża, żeby zostać. Mam grupę wsparcia. Zabiegi są zaplanowane." Jej wyraz twarzy złagodniał, ale pozostał zdecydowany. "Czego mi brakuje, to siły, by patrzeć, jak poświęcasz swoją przyszłość przez mnie."
"Ale—"
Położyła palec na moich ustach. "Jeśli zostaniesz, będę się codziennie martwić o to, co tracisz. Czy tego chcesz dla mnie? Więcej stresu, gdy próbuję wyzdrowieć?"
Czułam, jak pułapka się zamyka, jej macierzyńska logika była nie do odparcia. "To nie fair."
"Życie rzadko jest," powiedziała z smutnym uśmiechem. "Teraz zacznij się pakować. Twój lot jest jutro rano."
"Jutro?" westchnęłam. "Już zarezerwowałaś lot?"
Pokiwała głową, jej oczy błyszczały od niewylanych łez. "Wiedziałam, że będziesz się wahać. Czasami matka musi podjąć trudne decyzje."
Tej nocy pakowałam się z gniewnymi, szarpanymi ruchami, wkładając ubrania do walizki, gdy łzy spływały mi po twarzy. Myśl o zostawieniu jej samej, gdy walczyła z rakiem, sprawiała, że czułam się fizycznie chora. Ale myśl o sprawieniu jej większego zmartwienia była równie nie do zniesienia.
Następnego ranka pojechaliśmy na lotnisko w ciężkiej ciszy. Każda mila zwiększała węzeł w moim żołądku, poczucie, że popełniam straszny błąd.
"Tata obiecał, że będzie na ciebie czekał, gdy wylądujesz," powiedziała mama, gdy zbliżaliśmy się do terminala.
Kiwnęłam głową bez entuzjazmu. Obietnice taty były czymś, na co nauczyłam się zbytnio nie liczyć.
Zatrzymała się na pasie odlotów, jej oczy błyszczały od niewylanych łez.
"I powiesz mi, jeśli coś się pogorszy, prawda?" zapytałam, łapiąc oddech. "Żadnych więcej tajemnic. Obiecaj mi."
"Obiecuję." Przytuliła mnie mocno. "To jest twój czas, Lina. Nie marnuj go na martwienie się o mnie."
Odchodzenie od niej było jak rozdzieranie siebie na pół. Na kontroli bezpieczeństwa odwróciłam się na ostatnie spojrzenie. Stała tam, gdzie ją zostawiłam, mała i krucha, machając z odważnym uśmiechem, który łamał mi serce.
Lot ciągnął się w nieskończoność, każda minuta oddalając mnie od mamy i zbliżając do przyszłości, której nie byłam pewna, czy chcę.
"Nie masz nic przeciwko, jeśli zajmę środkowe miejsce? Facet przy przejściu rozłożył się jak na własnym podwórku od Phoenix."
Odwróciłam się, by zobaczyć młodą kobietę wskazującą na puste miejsce obok mnie. Jej jasny uśmiech i nieskazitelny wygląd sprawiły, że poczułam się niepewnie w moich podróżnych dżinsach.
"Pewnie," powiedziałam, przesuwając plecak.
"Jestem Jessica," zaproponowała, siadając z wprawą.
"Lina," odpowiedziałam, odwracając się z powrotem do okna.
"Pierwszy raz w Kalifornii?" dopytywała.
"Nie, niestety. Choć minęła dekada. Będę mieszkać w posiadłości ojca, zaczynając nową pracę—darmowe zakwaterowanie bije na głowę kalifornijskie czynsze."
"Brzmi imponująco," odpowiedziała Jessica z zaskoczeniem w oczach. "Jaka praca?"
"Głównie badania nad ochroną przyrody," wyjaśniłam, zaskoczona, że zaczęłam z nią rozmawiać. "Skupię się na dynamice społecznej wilczych stad."
Przez następne dwie godziny rozmawiałyśmy o etyce ochrony przyrody i wyzwaniach, jakie stoją przed kobietami w zdominowanych przez mężczyzn dziedzinach. Jej inteligencja przeczyła moim początkowym stereotypom.
"Więc co z pobytem w domu twojego ojca?" zapytała, gdy zaczęliśmy schodzić do lądowania.
"To skomplikowane. Moi rodzice rozstali się, gdy byłam mała. Ojciec ożenił się ponownie i zaczął nowe życie tutaj, podczas gdy mama wychowywała mnie w Alabamie. Nie jesteśmy szczególnie blisko."
"To brzmi ciężko," powiedziała Jessica z autentycznym współczuciem.
Kiedy wylądowaliśmy, poczułam niespodziewane połączenie z tą kobietą, która wydawała się tak różna ode mnie.
"Kto cię odbiera?" zapytała Jessica, gdy czekałyśmy na bagaże.
Przeskanowałam terminal, nie będąc szczególnie zaskoczona nieobecnością ojca. "Podobno tata, ale pewnie jest 'zajęty interesami.'"
"Święci modele fitness," wyszeptała Jessica, szeroko otwierając oczy. "Nie patrz teraz, ale dwóch absolutnie boskich facetów na drugiej godzinie trzyma tabliczkę z twoim imieniem. I mówiąc boskich, mam na myśli ciała jak greccy bogowie. Czy te ramiona są w ogóle legalne?"
Podążyłam za jej wzrokiem, rozpoznając ich od razu. Poczułam ukłucie rozczarowania. "Wygląda na to, że tata wysłał kogoś innego."
Wyższy, Carl, wyglądał, jakby wolał być gdziekolwiek indziej, jego muskularna sylwetka napinała się pod dopasowanym henleyem, gdy kłócił się ze swoim towarzyszem. Ara, nieco niższy, ale równie umięśniony brat, zachowywał bardziej opanowaną postawę. Obaj przeszli dramatyczną przemianę z chudych nastolatków na mężczyzn, których imponująca fizyczność tylko potęgowała skomplikowaną historię między naszymi rodzinami.
"To dwóch z tych słynnych braci," wyjaśniłam. "Najwyraźniej tata uznał, że wysłanie synów swojej żony to odpowiednie powitanie."
"Mogą być przystojni," powiedziała Jessica, ściskając moje ramię, "ale jeśli są dupkami, po prostu napisz do mnie. My, kobiety karierowiczki, musimy się trzymać razem."
Jej niespodziewana solidarność wywołała na mojej twarzy szczery uśmiech. "Mogę skorzystać z tej propozycji szybciej, niż myślisz."
"Cholera, zapomniałam torby, muszę wrócić po nią," krzyknęła Jessica, pędząc z powrotem do terminala.
Westchnęłam, a potem podeszłam do braci, prostując ramiona, starając się nie myśleć o nieobecności ojca.
"Witaj z powrotem, mała księżniczko," powiedział Ara, wyciągając rękę, jego oczy błyszczały złotem. "Cieszę się, że znowu cię widzę po tak długim czasie."