Na Zawsze Czeka

Rozdział 30: Layla POV

„Przepraszam?!” mój głos jest tak wysoki, że boję się, że za chwilę rozbiję szkło.

„Słyszałaś Michaela,” mówi moja mama tonem pełnym pogardy, jakby mówiła do kapryśnego dziecka.

„Nie, chyba nie słyszałam. Brzmiało to prawie tak, jakby powiedział, że zamierzacie mnie sprzedać jakiemuś bogatemu, zep...