Proloog deel II
Toen hij de kus verbrak, was ze bijna afgeleid van wat er in de aangrenzende kamer gebeurde.
“Ik heb je eerder verteld, ik ben een zeer rijk man. Weet je waarom ik je gisteravond heb gekocht, lieverd?”
Ze schudde haar hoofd, “rijke mannen doen altijd gekke dingen.”
“Mijn laatste geliefde gaf me een SOA.” Haar ogen schoten verschrikt naar de zijne en hij stak zijn hand op, “Ik ben nu schoon, zoals bevestigd door het medische rapport dat je eiste voordat we elkaar ontmoetten, maar het krijgen van chlamydia een jaar geleden deed me verlangen naar iets totaal anders. Een maagd zou ervoor zorgen dat ik veilig was voor de listen van een verwrongen, vreemdgaande geliefde. Ik had niet verwacht dat je zo,” hij pauzeerde, terwijl hij met zijn knokkels langs haar onderlip streek, “responsief en opgewonden zou zijn als je bleek te zijn. Ik wil dat je blijft. Als je een braaf meisje kunt zijn en hier kunt zitten en wachten tot mijn mannen hun bespreking afmaken,” hij rekte het woord uit, “dan kunnen we verdergaan waar we gebleven waren. Aangezien ik je eerste ben, hoopte ik dat we elkaar vaker kunnen zien.”
Ze ontmoette eindelijk zijn blik, “je betaalde me een miljoen dollar voor één nacht, Bruno. Ik dacht niet dat het meer zou worden dan die ene nacht. Ik heb college, en mijn familie wacht waarschijnlijk op me.” Ze keek naar zijn horloge, “mijn familie doet altijd brunch op zondagen. Ik kan het niet missen.”
“Ik wil je familie ontmoeten. Ik laat je niet gaan, lieve meid. Gisteravond was zonder meer, de meest verrukkelijke nacht van mijn leven en te weten dat je onaangeraakt bent door een andere man brengt het meest oerinstinct in me naar boven om je als de mijne en alleen de mijne te houden.”
Ze was nu echt bang, “ik begrijp het niet.”
“Ik wil dat je mijn minnares wordt. Voor de lange termijn. We zullen elke nacht en waarschijnlijk elke ochtend ook neuken,” zijn donkere ogen keken haar verwarmd aan, “en in ruil daarvoor zal ik voor al je behoeften zorgen. Er is niets wat jij of je familie zou moeten missen. Als je je opleiding wilt voortzetten, heb ik daar geen probleem mee. Waar ga je naar school?”
“NYU.”
“Wat studeer je?”
“Grafisch ontwerp.” Alle achtergrondverhalen die ze had bedacht toen ze dit spel begon kwamen gemakkelijk naar boven. Ze had het vaak genoeg geoefend.
“Dan ga je door. Ik zal je cursussen betalen. Het zal je familie niets kosten.” Hij fronste, “waarom heb je je maagdelijkheid online verkocht? Wat bracht je ertoe dit te doen?”
Alcee vroeg zich af hoe hij zo’n gesprek kon voeren terwijl er een dode man in de volgende kamer lag, maar toen drong het tot haar door, hij leidde haar af terwijl de mannen de situatie opruimden.
“Ik had het geld nodig.”
“Waarvoor?”
Ze draaide nerveus met haar vingers en haalde haar schouders op, “school is duur, en mijn ouders hebben drie kinderen inclusief mij. Mijn programma kost zestigduizend dollar over vier jaar. Ik heb studieleningen en als ik afstudeer, wil ik mijn eigen bedrijf beginnen, en de opstart is duur. Een van mijn vriendinnen stelde voor om dit zwarte markt ding als een veiling te doen. Een van haar neven deed het om haar studieleningen af te betalen in plaats van te strippen. Ik zocht alleen de zestigduizend voor mijn programma, maar jij bood een miljoen en hier zijn we dan.”
"Je komt uit een groot gezin."
"Ja."
Haar familie bestond uit vijf kinderen, met vier oudere broers, een andere leugen die ze vertelde. Al haar vier broers waren in gearrangeerde verlovingen en huwelijken. Haar oudste broer Mercurio was zeven jaar geleden getrouwd, toen hij vijfentwintig was, met de dochter van haar vaders Consigliere Panfilo. Panfilo was de tweede neef van haar vader, wat betekende dat haar broer binnen de familie trouwde. Ze kon zich niet voorstellen seks te hebben met iemand met wie ze DNA deelde, maar om het in de familie te houden, hield haar broer zich aan de regels. Als hij ooit Don wilde worden, deed hij wat hun vader van hem verlangde.
"Ik zal voor je familie zorgen," zei hij terwijl hij opstond en zijn hand naar haar uitstak.
Een man stak zijn hoofd door de deur, "Bruno, meneer, we hebben onze gasten verplaatst. Als u en uw gezelschap naar de andere suite aan de overkant van de gang willen gaan voor het ontbijt."
"Dank je," knikte hij naar de man. "Kom. We zullen samen ontbijten en onze toekomst bespreken." Hij pakte haar trenchcoat van de patiotafel en legde die over haar schouders.
Met zijn arm om haar heen leidde hij haar door de kamer waar het lichaam had gelegen, en ze zorgde ervoor haar ogen af te wenden. Eenentwintig jaar als prinses van de Mariani-familie, wist ze wanneer ze haar ogen en mond moest houden.
Net toen hij haar naar een kamer aan de overkant van de gang begeleidde, kwam een andere man met een duidelijk zichtbaar holster de gang in en ze deinsde terug.
"Hij is mijn hoofd van de beveiliging. Zoals ik al zei, ik ben behoorlijk rijk en heb veel vijanden."
"Meneer, een woordje?" de man gebaarde dat Bruno terug moest keren naar de suite die ze net hadden verlaten.
Ze verspilde geen tijd. Op het moment dat de twee mannen de kamer in verdwenen en de deur sloten, trok ze de deur van de suite waarin ze zich bevond open en rende naar het uiteinde van de gang door de noodtrap.
Na meerdere trappen te hebben afgerend, stopte ze om adem te halen, piepend als een astmapatiënt zonder inhalator. "Verdomme, Alcee, je moet meer sporten," siste ze tegen zichzelf.
Uiteindelijk bereikte ze de begane grond en vond haar weg naar de parkeergarage. Het duurde niet lang voordat ze zich in het vroege ochtendverkeer bevond en een gele taxi aanhield.
Ze gaf aanwijzingen naar het landgoed van haar ouders en werd buiten de poorten afgezet. Ze maakte de trage wandeling naar de oprijlaan.
Haar moeder stond direct achter de butler die de voordeur opende, haar hand ging naar haar mond in afschuw toen ze de schandelijke verschijning van haar dochter zag, "Alcee, wat heb je gedaan?"
Met een diepe ademhaling keek ze haar moeder recht aan, "als iemand mijn maagdelijkheid zou verkopen, zou ik het zelf zijn. Je kunt Papa vertellen dat tenzij Don Lozano geïnteresseerd is in een bruid die niet meer puur is, ik voor geen van beide families van nut ben."
Een vluchtige gedachte aan de passie van de vorige nacht plaagde haar terwijl ze overwoog dat ze misschien bij de moordende rijke man genaamd Bruno had moeten blijven, nu alles in chaos verkeerde.