Rozdział 7
POV Melissa
Naprawdę chciałabym móc bardziej pomóc Dianie, ale Unob nie pozwala mi spędzać więcej niż pięć minut w stołówce, zanim zacznie mnie pchać w kierunku mini-modułu, małego statku, który może latać niezależnie od większego statku. Może pomieścić maksymalnie dwóch członków, w zależności od ich rasy i wagi.
Olbrzymi karaluch musi myśleć o swoich brons za to, że mnie wskazał, stąd ta nerwowość. Robi wszystko dla pieniędzy, nawet kupuje człowieka na aukcji, a kończy się na tym, że zostaje oszukany, otrzymując inżyniera z Ziemi zamiast inżyniera statku.
Jednak dobra strona jest taka, że udało mi się przekazać mój mini-hologram nowemu członkowi przed opuszczeniem stołówki. Jest wielkości tego, co wyobrażam sobie jako telefon, i jest ustawiony na portugalski, ponieważ udało mi się znaleźć klienta, który zainstalował dla mnie tę rzadką translację, aby mogła więcej praktykować język.
Z moim hologramem w języku, którym Diana mówi, będzie jej łatwiej przetrwać tutaj, a ja będę mogła lepiej jej pomóc, kiedy spotka mojego męża. Mogę użyć moich brons, żeby ją kupić od Unoba i zapewnić jej dobre życie w Falei, która nie jest Ziemią, ale lepsza niż ten statek.
"Diana może zostać w moim pokoju, okej? To znaczy, Elsa może zostać w moim pokoju i mieć wszystko, co moje," mówię, gdy idziemy metalowym korytarzem z różnymi kolorami świateł na podłodze. Wskazują, gdzie powinniśmy iść, ponieważ wszystko tutaj wygląda tak samo, a każdy kolor reprezentuje inny pokój. "I powiedziała, że widziała mnóstwo problemów na statku," wymyślam, aby oszczędzić Dianie konieczności występów.
"Problemy?!"
"Powiedziałam jej o rurze, która pękła mi na głowę, i powiedziała, że jeśli nie zostanie odpowiednio naprawiona, możesz skończyć zagubiony tam na zewnątrz. Nawigator może się zatrzymać i... byłbyś w środku niczego, niezdolny do tankowania i na łasce piratów." Staram się brzmieć dramatycznie.
Statki są łatwe do nawigacji, ponieważ wszystko jest sterowane głosem, ale wiedza o tym, jak rzeczywiście nimi operować, jak zmieniać płyny i wiedzieć, jakie aktualizacje zrobić, nie jest tym samym co tylko ich pilotowanie.
"Lepiej, żeby pracowała tylko na statku przez jakiś czas." Zgadza się od razu, a ja oddycham trochę lżej.
Diana nie wydaje się typem, który polubi pracę, którą ja wykonuję, zwłaszcza że już jest w szoku. I nie przyznałabym tego głośno, ale podjęłam tę pracę lata temu, ponieważ jest we mnie część, która zawsze lubiła pomysł pokazywania się.
Na początku było to przerażające, ale później... robiłam się mokra, im więcej mężczyzn mnie oglądało. Jeśli było ich wielu w tym samym pokoju, masturbujących się, uwielbiałam jeździć i schodzić na grube dilda, uwielbiałam komplementy. Mam ogromną kolekcję różnych penisów z tego powodu.
Uczucie rozkładania nóg, pokazywania się grupie nieznajomych, którzy nie mogli zobaczyć mojej twarzy, sprawiało, że moje serce biło inaczej.
Ale teraz już tego nie lubię, bo moja złość z powodu nigdy nie poprawiającego się życia jest znacznie większa niż moje podniecenie.
"Noemia może pomóc Elsie, jeśli chce człowieka." Noemia? Ta kobieta to suka! "Ale skup się na teraz, Kitty. Torby, które zostawiłaś w swoim pokoju, a które tutaj przyniosłem, mają wszystko, czego potrzebujesz? Gdy wylądujesz, nie będę mógł nic ci wysłać," pyta, otwierając drzwi do małego pokoju modułów.
Chyba byłam tu tylko raz, odkąd zaczęłam pracować dla Unob. Są trzy, i są bardzo cenne, ponieważ nie wracają z miejsca, na które lądują, a mają próżniowe jedzenie, które wystarcza na wiele dni. To jak bunkier, ale cały metalowy i unoszący się w kosmosie.
"Nie możemy poczekać trochę? Powinnam jeszcze porozmawiać z Dianą." Próbuję ponownie uniknąć tego nagłego wyjazdu, bo nie czuję się gotowa.
Moje nogi nawet drżą, a kolana są słabe, jakby mogły się zaraz ugiąć.
Technicznie rzecz biorąc, idę do lepszego miejsca, ciepłego i bogatego miejsca, czegoś, czego nigdy nie miałam w życiu, ale wciąż czuję smutek z powodu wyjazdu. Żyłam prawie 28 lat w kosmosie, nauczyłam się przetrwać, a teraz naprawdę nie wiem, co mnie czeka. Nigdy nie wylądowałam na planecie, nigdy nie widziałam wschodu słońca.
"Umówiłem się z Kaleo Kin, i już czeka na ciebie z niecierpliwością. Więc wejdź do modułu, za kilka godzin będziesz tam, i nie zapomnij zmienić ubrania!" Unob, który jest o wiele mniej zdenerwowany niż ja, wskazuje na moje obecne piżamy, a ja robię grymas, gdy otwiera drzwi modułu, wpisując coś na klawiaturze drzwi.
Otwiera się automatycznie kilka sekund później z miękkim dźwiękiem, a ja czuję zimno w środku, zwłaszcza gdy zdaję sobie sprawę, jak mały jest i że nie ma ani jednego okna.
Cholera, boję się!
"Oczywiście, że zmienię ubrania," burczę, powoli wchodząc do kabiny.
Teraz wydaje się, że ten moduł to tylko kolejny mały pokój na statku, ale tak naprawdę, gdy Unob go zaprogramuje, musi odlecieć, aby uniknąć wessania w kosmos, a potem statek uszczelnia dziurę, do której był przymocowany.
Zapach jest trochę dziwny, zbyt czysty, i można powiedzieć, że wszystko jest jednocześnie nowe i stare. Nowe, bo kolor metalu na ścianach zbyt blisko mnie jest jasny, a na małym rzędzie przycisków na jednej ze ścian jest nawet rodzaj ochronnej plastiku. I stare, bo ten statek jest stary. Nawet statek, na którym się urodziłam, był mniej problematyczny.
"Spróbuj być grzeczna z Kaleo, Kitty, słuchaj go przynajmniej na początku, lubią uległość, i nie mów o showach," ujawnia coś, czego nie znalazłam w swoich badaniach o Faleus, patrząc na mnie z drzwi mini-modułu, gdy jego nos powoli obraca się w środku twarzy.
Unob zdecydowanie zapomniał zadbać o skórę, którą teraz nosi.
"Nie powiedziałeś mi, że jestem camgirl?!" Moja cała twarz rozgrzewa się w tym momencie, i zaczynam czuć się jeszcze bardziej zdenerwowana.