Uit het Niets: Liefde Tussen Mij en de CEO

Hoofdstuk 7 Het zoeken naar een baan

Vroeg de volgende ochtend, nog voor 8 uur, arriveerde Layla bij het gebouw van de Holland Group.

Ze keek omhoog naar de indrukwekkende wolkenkrabber, vol verbazing. Geen wonder dat het de top financiële groep was; ze was zo geschokt dat ze niet eens kon spreken.

De werknemers die in en uit liepen straalden een gevoel van superioriteit uit. Layla’s hart bonkte; ze droomde ervan om een topontwerper te worden.

Toen de lift arriveerde, stapte Layla in, zichzelf mentaal aanmoedigend, 'Kom op, je kan dit.'

Ze wist niet dat iemand anders haar al als prooi had gezien.

Zodra Samuel de lobby van het bedrijf binnenkwam, zag hij een bekend figuur.

Layla, gekleed in formele kleding, was duidelijk hier voor een sollicitatiegesprek.

Samuel beval, "Geef me het cv van die vrouw."

James antwoordde, "Ja, meneer Holland."

Minder dan tien minuten later, in het kantoor van de CEO, bekeek Samuel het cv. Het meisje op de foto had een stralende glimlach en perfect witte tanden.

Ze glimlachte nooit zo naar hem en gedroeg zich altijd als een klein wild katje bij hem.

Wie had gedacht dat ze zo’n uitstekende studente was?

Wat andere aspecten betreft, zoals James had gezegd, was ze vrij gewoon, met onvoldoende werkervaring en waarschijnlijk beperkt tot enkele bijbaantjes.

Hoe kon zijn neef zijn vriendin zo hard laten werken?

"Neem deze vrouw aan," zei hij. Hij wilde persoonlijk met haar omgaan om haar karakter te bepalen.

"Ja, meneer Holland." James knikte.

Net toen Layla in de bus stapte, kreeg ze een telefoontje van de Holland Group.

"Heb ik de baan gekregen? Begin ik morgen? Geweldig. Heel erg bedankt!" Layla was dolblij. Ze werd aangenomen ondanks zulke lage kansen, en haar geluk was ongelooflijk.

Dit was de enige zonnestraal in haar recente sombere dagen.

Misschien had ze te veel tegenslagen gehad tijdens het opgroeien. Ze dacht ooit dat Vincent het licht van haar leven was en geloofde naïef dat ze voor altijd samen zouden zijn. Ze had nooit verwacht dat hij haar zou verraden, en haar hart deed weer pijn.

Maar ze wist dat ze nooit meer samen zouden zijn. Hij was het niet waard om verdrietig over te zijn.

Ze moest leren eenzaamheid te verdragen en sterk te zijn.

In de middag werkte ze aan haar scriptie. In de avond werkte Layla parttime in een chique restaurant.

Een verbluffende schoonheid met gebogen wenkbrauwen en amandelvormige ogen, gekleed in de nieuwste roze LV-jurk met een diep decolleté, zat aan tafel nummer één en straalde elegantie uit.

Layla schonk haar een glas water in.

"Hoe zit mijn make-up? Is het uitgelopen?" vroeg de schoonheid nerveus.

Layla antwoordde, "Nee, je ziet er prachtig uit. Wacht je op je vriend?"

De schoonheid bloosde en zei niets.

"Je vriend moet een knappe vent zijn," zei Layla. Mooie vrouwen daten meestal met knappe mannen.

"Je hebt een goed oog," klonk een bekende stem boven haar.

Layla draaide zich verrast om. Het was die eikel weer, de gigolo.

Layla vroeg zich af, 'Zou deze verbluffende schoonheid zijn klant kunnen zijn?'

"Meneer Holland," riep de schoonheid enthousiast, terwijl ze opstond.

'Meneer Holland? Is hij geen gigolo? Zelfs zijn klanten vleien hem; geen wonder dat hij zo arrogant is,' dacht Layla.

Samuel ging zitten. Hij was gekleed in een zwart pak met een zwarte das, wat hem bijzonder kil deed lijken.

Layla tuitte haar lippen en dacht, 'Die gigolo speelt echt zijn rol als dominante rijke man.'

"Wat willen jullie twee eten?" vroeg Layla.

Samuel reikte naar het menu, maar Layla legde het op tafel.

Samuel grinnikte en plaagde, "Ben je me aan het stalken? Verliefd op me?"

'Ik moet wel gek zijn om verliefd te zijn op een gigolo.' Layla klaagde inwendig, maar behield een professionele glimlach. "Meneer, zelfoverschatting is een vorm van narcisme."

Dit brutale kleine konijntje was veel interessanter dan die vrouwen die het altijd met hem eens waren.

Samuel besloot wat plezier te hebben met dit kleine konijntje.