Uit het Niets: Liefde Tussen Mij en de CEO

Hoofdstuk 3 Zijn vreemde gedrag

Die avond, in de Scarlet Bar, liep Layla rond in een konijnenpak, terwijl ze drankjes serveerde.

De muziek was oorverdovend en kleurrijke lichten dansten in de lucht. Mooie danseressen gaven alles op de paal.

Die ochtend had Layla gezworen nooit meer een bar binnen te stappen, maar tegen de avond was de $200-per-uur klus te verleidelijk om af te slaan.

De halslijn van het kostuum was te laag, en Layla trok er een paar keer aan.

Mensen in de bar vielen haar af en toe lastig, en Layla ging voorzichtig met hen om.

De manager gaf haar een fles blauwe likeur, bezet met diamanten. Hij beval, "Wees voorzichtig. Deze fles is een miljoen dollar waard."

Layla dacht, 'Een miljoen dollar! Bestaat er echt zo'n duur drankje?'

Ze wiegde het snel en voorzichtig in haar armen.

De manager instrueerde, "Tafel 2. Breng het snel."

Twee zeer knappe mannen zaten in de booth, beiden gekleed in dure kleding, vooral degene aan de rechterkant, die eruitzag als een kille keizer.

Layla was verbluft. Het was hem, de sekswerker van die ochtend!

Layla haalde diep adem, een rilling liep over haar rug. Ze vroeg zich af, 'Waarom is hij hier? Zijn de twee in de booth collega's? Een sekswerker die geld verdient en naar een nachtclub komt om meisjes te zoeken voor plezier, wat voor maatschappij is dit?'

Layla aarzelde, "Manager, misschien kan iemand anders dit doen? Ik..."

"Schiet op. Houd de gasten niet aan het wachten." De manager duwde haar voordat ze kon afmaken.

Layla had geen keuze en moest erheen gaan, hopend dat de gedimde verlichting en haar masker hem ervan zouden weerhouden haar te herkennen.

"Ik hoorde dat iemand je gisteravond in het hotel heeft gezien. Je broer doet echt zijn best om je uit de Holland-familie te schoppen," zei Joseph Sheeran, die opvallend gekleurd haar had en een mooie vrouw vasthield.

"Ik zal hem laten begrijpen wat het betekent om zijn eigen graf te graven." Samuel grinnikte.

"Meneer, uw drankje," zei Layla zachtjes, terwijl ze knielde om de fles voor hen te openen.

Een vertrouwde, vage geur van een jong meisje drong Samuel's neus binnen. Hij wierp een blik op het 'kleine konijntje' dat op de grond hurkte. Haar figuur leek bekend.

Layla's hand gleed weg terwijl ze nerveus de fles opende, en het viel bijna, maar een hand ving het snel op.

Layla brak uit in een koud zweet. Gelukkig brak het niet; anders had ze het niet kunnen betalen, zelfs als ze alles zou opgeven wat ze had.

Ze keek op om haar dankbaarheid te uiten, maar toen ze een paar koude ogen ontmoette, boog ze snel haar hoofd in angst.

Layla dacht, 'Herken hij me?'

Met een blik voelde Samuel dat die ogen bekend waren. Haar ogen hadden een heldere, amberkleurige tint, met lange wimpers. Ze was gemakkelijk te laten schrikken.

"Je bent zo langzaam met het openen van een fles. Weet je überhaupt hoe?" Joseph probeerde haar opzettelijk bang te maken.

"Komt eraan." Layla beet op haar tanden en trok uiteindelijk de kurk eruit na veel moeite.

Layla ademde nerveus uit, haar rode lippen openden zich, onthullend hun unieke vorm met volle, roze pieken.

Samuel staarde naar haar rode lippen, denkend aan de zoete kus van gisteravond.

Het was haar, Layla.

Samuel dacht, 'Wat een toeval om haar hier te ontmoeten.'

"Mevrouw, als je zo nerveus bent bij het openen van een fles, zou je dan niet doodsbang zijn om meneer Holland in bed te bedienen?" Joseph grijnsde.

"Waar heb je het over?" Layla pruilde, haar oren werden rood.

Samuel greep plotseling haar kin en staarde koud in haar ogen. Hij vroeg, "Hebben we elkaar eerder ontmoet?"

'Herken hij me?' Layla's hand trilde van angst, waardoor het drankje over Samuel's kruis morste.

"Het spijt me. Het spijt me." Ze pakte snel een servet om zijn broek af te vegen.

Toen hij haar paniek zag, besloot Samuel genadig haar niet bloot te stellen. De zachte, zwakke klachten van gisteravond echoden in zijn oren, waardoor hij zich overal warm voelde.

Terwijl Layla wreef, merkte ze iets vreemds op.

Layla dacht, 'Waarom was zijn kruis...'