Bez Wilka, Przeznaczone Spotkania

Rozdział 164

Rue

„Ciii, kochanie. Już dobrze.” Głęboki głos Travisa delikatnie wyrywa mnie ze snu. To kojący, powtarzający się dźwięk, który rozgrzewa mnie do samego rdzenia. Z zamkniętymi jeszcze oczami sięgam ręką na jego stronę łóżka, tylko po to, by znaleźć ją zimną i pustą. Moje ciało podrywa się jak sp...