Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 97

เจียงหลานยืนนิ่งงันอยู่กับที่ มือไม้ไม่รู้จะวางไว้ตรงไหน เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวตลกที่คิดไปเองฝ่ายเดียว

“วางไว้ตรงนั้นแหละ” ลู่จิ้งฉือพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

เจียงหลานพยักหน้า เธอหันหลังเดินออกจากห้องหนังสืออย่างเงียบๆ

เธอได้ยินเสียงของเซี่ยเหยียนดังมาจากข้างหลัง “ตกลงกันแล้วนะว่าพรุ่งนี้คุ...