รักไม่อาจเอื้อนเอ่ย

บทที่ 91

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สายตาของลู่จิ้งฉือก็ลุกวาบขึ้นมา จับจ้องไปยังซือยาง “คุณพูดว่าอะไรนะ?”

ซือยางรู้สึกหนังศีรษะชาวาบขึ้นมาทันที สายตาของลู่จิ้งฉือทำให้เขาสงสัยว่าเมื่อครู่ตนเองพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า หรือว่าไม่ได้เติมคำว่า ‘เผื่อว่า’ เข้าไป

เขาพยายามอธิบายแก้เกี้ยว: ผมก็แค่ถามลอยๆ น่ะ คุณไม่ต้องมี...